۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ميرزاى قمى' به 'ميرزاى قمى') |
جز (جایگزینی متن - 'وحيد بهبهانى' به 'وحيد بهبهانى ') |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
بحر العلوم تحصيلات خود را در زادگاهش نزد پدر و شيخ يوسف بحرانى (صاحب حدايق) آغاز كرد، و بعد به نجف رفت و نزد شيخ مهدى بن محمد فتونى عاملى و شيخ محمد تقى دورقى و شيخ محمد باقر هزار جريبى به كسب علم پرداخت. سپس به كربلا بازگشت و به حوزۀ درس وحيد بهبهانى (بهبهانى، آقا محمد باقر) پيوست. (بحر العلوم، 1363 ش، ج 1، مقدمه، ص 66، مدرس تبريزى، ج 1، ص 234، حبيبآبادى، ج 2، ص 416). | بحر العلوم تحصيلات خود را در زادگاهش نزد پدر و شيخ يوسف بحرانى (صاحب حدايق) آغاز كرد، و بعد به نجف رفت و نزد شيخ مهدى بن محمد فتونى عاملى و شيخ محمد تقى دورقى و شيخ محمد باقر هزار جريبى به كسب علم پرداخت. سپس به كربلا بازگشت و به حوزۀ درس [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (بهبهانى، آقا محمد باقر) پيوست. (بحر العلوم، 1363 ش، ج 1، مقدمه، ص 66، مدرس تبريزى، ج 1، ص 234، حبيبآبادى، ج 2، ص 416). | ||
==بازگشت به نجف== | ==بازگشت به نجف== | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
تقواى بحر العلوم، ضمن اجتناب از هر گونه سختگيرى در امور جارى زندگى، و نيز سخاوت و همت بلند او زبانزد همگان بود، چندان كه برخى به گرايشهاى عرفانى در وى معتقد شدهاند. | تقواى بحر العلوم، ضمن اجتناب از هر گونه سختگيرى در امور جارى زندگى، و نيز سخاوت و همت بلند او زبانزد همگان بود، چندان كه برخى به گرايشهاى عرفانى در وى معتقد شدهاند. | ||
به هر حال تأثير اين گرايش را در دست پروردگان و برخى از علماى پس از او نمىتوان انكار كرد. همۀ معاصران بحر العلوم به مقام علم و تقواى او اذعان كردهاند. حتى استاد او، وحيد | به هر حال تأثير اين گرايش را در دست پروردگان و برخى از علماى پس از او نمىتوان انكار كرد. همۀ معاصران بحر العلوم به مقام علم و تقواى او اذعان كردهاند. حتى استاد او، [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ، در سالهاى پايانى عمر، چون زوال ملكۀ اجتهاد را در خود احتمال مىداد، در مسايل فقهى از او نظرخواهى مىكرد. (حبيبآبادى، ج 2، ص 416). | ||
خبر تشرف وى به حضور امام دوازدهم عجل اللّه تعالى فرجه به حد تواتر رسيده است و اصل اين تشرف را هيچ يك از دانشمندان معاصر يا متأخر از او، انكار نكردهاند. | خبر تشرف وى به حضور امام دوازدهم عجل اللّه تعالى فرجه به حد تواتر رسيده است و اصل اين تشرف را هيچ يك از دانشمندان معاصر يا متأخر از او، انكار نكردهاند. | ||
[[میرزای قمی، ابو القاسم بن محمد حسن|ميرزاى قمى]]، مؤلف قوانين الأصول، كه خود در ايران مرجعيّت داشت و مانند بحر العلوم از شاگردان برجستۀ وحيد بهبهانى بود، در سفرى به عراق به ديدار سيّد بحر العلوم رفت و پس از خلوت شدن مجلس، ضمن اشاره به مقام معنوى او و تشرّف به ديدار امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه از وى خواست نكاتى را از آنچه ديده است باز گويد. بحر العلوم خواستۀ او را فقط به طور سر بسته اجابت كرد و رشتۀ سخن را تغيير داد. | [[میرزای قمی، ابو القاسم بن محمد حسن|ميرزاى قمى]]، مؤلف قوانين الأصول، كه خود در ايران مرجعيّت داشت و مانند بحر العلوم از شاگردان برجستۀ [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] بود، در سفرى به عراق به ديدار سيّد بحر العلوم رفت و پس از خلوت شدن مجلس، ضمن اشاره به مقام معنوى او و تشرّف به ديدار امام عصر عجل اللّه تعالى فرجه از وى خواست نكاتى را از آنچه ديده است باز گويد. بحر العلوم خواستۀ او را فقط به طور سر بسته اجابت كرد و رشتۀ سخن را تغيير داد. | ||
نورى (1321، ج 3، ص 383) بحر العلوم را از اين جهت فقط همرديف سيّد بن طاوس دانسته است. با اين همه وقتى كه از وى دربارۀ امكان ملاقات با حضرت حجّت عجل اللّه تعالى فرجه در دوران غيبت سؤال شد، پاسخ داد كه در احاديث شيعه رواياتى مبنى بر تكذيب مدّعيان رؤيت وارد شده است (نورى، 1403، ص 236، نيز غيبت). | نورى (1321، ج 3، ص 383) بحر العلوم را از اين جهت فقط همرديف سيّد بن طاوس دانسته است. با اين همه وقتى كه از وى دربارۀ امكان ملاقات با حضرت حجّت عجل اللّه تعالى فرجه در دوران غيبت سؤال شد، پاسخ داد كه در احاديث شيعه رواياتى مبنى بر تكذيب مدّعيان رؤيت وارد شده است (نورى، 1403، ص 236، نيز غيبت). |
ویرایش