مناقب اهل‌بیت(ع) در شعر کهن فارسی گزیده قصاید پنجاه شاعر منقبت سرا از اول تیموریان تا آخر صفویان: تفاوت میان نسخه‌ها

مناقب اهل‌بیت(ع) در شعر کهن فارسی گزیده قصاید پنجاه شاعر منقبت سرا از اول تیموریان تا آخر صفویان (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۲ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۸

۲ بایت اضافه‌شده ، ۱۲ مه

جز

جایگزینی متن - 'ت هایی ' به 'ت‌هایی '

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۱٬۰۲۳

ویرایش

@@ خط ۳۴: / خط ۳۴: @@
 زبان فارسی تحت تأثير علائق ایرانی و اسلامی، باید عالم خود را شکل می‌داد، شخصیت‌های خود را بر می‌گزید، اخلاق ویژه خود را انتخاب می‌کرد و راه خود را در تاریخ انسانی می‌گشود. در این صورت بود که می‌توانست به راه خود ادامه دهد، از رفتنش راضی باشد و پیروانش را توجیه کند.
-این زبان، زبان دین و آیین و اخلاق و احساس ایرانی شد، زبانی که تحت تأثیر نوعی عرفان و عشق بود. زبان ستایش حقیقت، زبان وصف حالات عارفانه و عاشقانه که گاه یک بیتش، دنیایی را در خود جای داده است. بخشی از این زبان، در ستایش و منقبت شخصیت هایی بوده که محبوب دل شاعران پارسی زبان بوده است، شخصیت رسول خدا(ص) با آن هم ستایش نامه‌های بی حد و مرز، شخصیت چهرگانی از اهل بیت(ع) که رسول(ص) دوستی آنان را توصیه کرده بود، کسانی که مصداق «اللهمّ وال من والاه» بودند.
+این زبان، زبان دین و آیین و اخلاق و احساس ایرانی شد، زبانی که تحت تأثیر نوعی عرفان و عشق بود. زبان ستایش حقیقت، زبان وصف حالات عارفانه و عاشقانه که گاه یک بیتش، دنیایی را در خود جای داده است. بخشی از این زبان، در ستایش و منقبت شخصیت‌هایی بوده که محبوب دل شاعران پارسی زبان بوده است، شخصیت رسول خدا(ص) با آن هم ستایش نامه‌های بی حد و مرز، شخصیت چهرگانی از اهل بیت(ع) که رسول(ص) دوستی آنان را توصیه کرده بود، کسانی که مصداق «اللهمّ وال من والاه» بودند.
 این زبان فارسی از شعر کمال الدين عبدالرزاق در وصف رسول(ص) گرفته، تا اشعار شیخ [[کاشی، حسن|حسن کاشی]] در منقبت [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و تا محتشم در باره عاشورا، زبان عشق و فرهنگ فارسی اسلامی بود. در این زبان، اسلام و تاریخ آن، آنچنان که پارسی زبان دوست دارد، انعکاس داشته و دارد. حرکت مفاهیم منقبت و مدحت اهل بیت در زبان فارسی، یک حرکت عادی نبوده، بلکه موجی خروشان بود که از دل شاعران بر می‌آمد و در دل این مردم می‌نشست و آنان را به وجد می‌آورد.