۵۳٬۳۲۷
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'كرمان' به 'کرمان') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«سيد محمدباقر طباطبايى يزدى»، فرزند سيد مرتضى، فقيهى برجسته، مدرسى بزرگ، اصولى، محدث، اديب، رياضىدان، هندسهدان و منجم، در دهه اول ذىحجه 1239 در يزد متولد شد. پدرش از عالمان دينى بود. | «سيد محمدباقر طباطبايى يزدى»، فرزند سيد مرتضى، فقيهى برجسته، مدرسى بزرگ، اصولى، محدث، اديب، رياضىدان، هندسهدان و منجم، در دهه اول ذىحجه 1239 در يزد متولد شد. پدرش از عالمان دينى بود. | ||
او فراگيرى علوم دينى را در يزد آغاز كرد، سپس بههمراه پدرش به زيارت عتبات شتافت و از آنجا به زيارت امام رضا(ع) نايل آمد و به تحصيلات خود ادامه داد، سپس به يزد و از آنجا به کرمان رفت و از محضر سيد محمدجواد علوى شيرازى کرمانى فلسفه و رياضى را فراگرفت و با دختر او پيوند زناشويى بست، آنگاه از راه اصفهان عازم كربلا شد و در آنجا بهمدت سه سال از محضر علامه فاضل اردكانى بهرهمند گرديد، سپس رهسپار نجف شد و مدارج علمى عالى را نزد بزرگانى چون حضرات آيات [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]، سيد حسين كوهكمرهاى، ملا محمدعلى محلاتى، شيخ مهدى كجورى و شيخ زينالعابدين مازندرانى طى كرد، آنگاه به هندوستان رفت و پس از دو سال اقامت در هند به حج مشرف شد و از آنجا به عراق بازگشت و در كربلا به كار تأليف پرداخت | او فراگيرى علوم دينى را در يزد آغاز كرد، سپس بههمراه پدرش به زيارت عتبات شتافت و از آنجا به زيارت امام رضا(ع) نايل آمد و به تحصيلات خود ادامه داد، سپس به يزد و از آنجا به کرمان رفت و از محضر سيد محمدجواد علوى شيرازى کرمانى فلسفه و رياضى را فراگرفت و با دختر او پيوند زناشويى بست، آنگاه از راه اصفهان عازم كربلا شد و در آنجا بهمدت سه سال از محضر علامه فاضل اردكانى بهرهمند گرديد، سپس رهسپار نجف شد و مدارج علمى عالى را نزد بزرگانى چون حضرات آيات [[شيخ مرتضى انصارى|انصاری، مرتضی بن محمدامین]]، سيد حسين كوهكمرهاى، ملا محمدعلى محلاتى، شيخ مهدى كجورى و شيخ زينالعابدين مازندرانى طى كرد، آنگاه به هندوستان رفت و پس از دو سال اقامت در هند به حج مشرف شد و از آنجا به عراق بازگشت و در كربلا به كار تأليف پرداخت <ref>ر.ك: زمانى قمشهاى، على، ج4، ص257</ref>. | ||
او در علوم عربيت، پيشوايى آگاه بشمار مىرفت و در وعظ و خطابه داراى مقامى عالى و بس ارجمند بود. | او در علوم عربيت، پيشوايى آگاه بشمار مىرفت و در وعظ و خطابه داراى مقامى عالى و بس ارجمند بود. | ||
او در ماه رمضانى به سامراء سفر كرد و پس از نماز ميرزاى شيرازى بر فراز منبر مىرفت و همه مردم سامراء از علما و فضلا پاى منبر او حضور مىيافتند. وى مجلداتى بزرگ در فقه نگاشته و به مقدار سالهاى عمرش (49 سال) كتاب تأليف كرده است | او در ماه رمضانى به سامراء سفر كرد و پس از نماز ميرزاى شيرازى بر فراز منبر مىرفت و همه مردم سامراء از علما و فضلا پاى منبر او حضور مىيافتند. وى مجلداتى بزرگ در فقه نگاشته و به مقدار سالهاى عمرش (49 سال) كتاب تأليف كرده است <ref>حجتى، محمدباقر، ج1، ص346</ref>. | ||
او سرانجام شب دوشنبه 27 ربيعالاول سال 1298ق (بر اثر طاعون) در كربلا از دنيا رفت و در ايوان طلا در صحن مطهر امام حسين(ع) مدفون گشت. | او سرانجام شب دوشنبه 27 ربيعالاول سال 1298ق (بر اثر طاعون) در كربلا از دنيا رفت و در ايوان طلا در صحن مطهر امام حسين(ع) مدفون گشت. | ||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
15. نفحات الأسرار (در رمل)؛ | 15. نفحات الأسرار (در رمل)؛ | ||
16. أرجوزة في اللغة | 16. أرجوزة في اللغة <ref>زمانى قمشهاى، على، ج4، ص257 و 258</ref>. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
1. زمانى قمشهاى، على، اخترشناسان و نوآوران مسلمان، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اول، 1387ش. | 1. زمانى قمشهاى، على، اخترشناسان و نوآوران مسلمان، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اول، 1387ش. |
ویرایش