۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
ترجمۀ شرح قطبالدین محمود شیرازی بر حکمة الاشراق سهروردی (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۲۸
، ۵ مهٔ ۲۰۲۴بدون خلاصۀ ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب با مقدمۀ مترجم و مقدمۀ [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]] آغاز میشود، سپس شرح مقدمۀ حکمة الاشراق آورده شده و در ادامه دو بخش و هر بخش با گفتارهایی تقسیم شده است. | کتاب با مقدمۀ مترجم و مقدمۀ [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین شیرازی]] آغاز میشود، سپس شرح مقدمۀ [[شرح حكمة الإشراق|حکمة الاشراق]] آورده شده و در ادامه دو بخش و هر بخش با گفتارهایی تقسیم شده است. | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
[[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین محمود بن ضیاءالدین، مسعود بن مصلح شیرازی]] ملقب به «ابیالثناء الشیرازی» (633 ـ 710 ق) دانشمند، شاعر، ریاضیدان، پزشک، فیزیکدان، موسیقیشناس، فیلسوف و عارف، یکی از مشهورترین شخصیتهای علمی قرن هفتم و هشتم در ایران و جهان اسلام است. بیشتر حکیمان و فاضلان، از جمله فیلسوف نامی [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرای شیرازی]] از او به «شارح علامه» و «علامۀ شارح» یاد کردهاند؛ چنانکه پس از او بسیار او را بزرگ داشتند و لقب علامه برای او خاص شده بود. پدرش در شیراز طبیب بود، او دانش طب و نیز علوم عقلی و فقه و تفسیر و نحو را در آنجا آموخت، سپس به بغداد و شام و مصر سفر کرد؛ آنگاه در تبریز سکونت گزید و عهدهدار منصب قضا در سیواس و ملطیه شد. علوم مختلف را خوب میدانست و دروس را نیکو تدریس میکرد. | [[قطبالدین شیرازی، محمود بن مسعود|قطبالدین محمود بن ضیاءالدین، مسعود بن مصلح شیرازی]] ملقب به «ابیالثناء الشیرازی» (633 ـ 710 ق) دانشمند، شاعر، ریاضیدان، پزشک، فیزیکدان، موسیقیشناس، فیلسوف و عارف، یکی از مشهورترین شخصیتهای علمی قرن هفتم و هشتم در ایران و جهان اسلام است. بیشتر حکیمان و فاضلان، از جمله فیلسوف نامی [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرای شیرازی]] از او به «شارح علامه» و «علامۀ شارح» یاد کردهاند؛ چنانکه پس از او بسیار او را بزرگ داشتند و لقب علامه برای او خاص شده بود. پدرش در شیراز طبیب بود، او دانش طب و نیز علوم عقلی و فقه و تفسیر و نحو را در آنجا آموخت، سپس به بغداد و شام و مصر سفر کرد؛ آنگاه در تبریز سکونت گزید و عهدهدار منصب قضا در سیواس و ملطیه شد. علوم مختلف را خوب میدانست و دروس را نیکو تدریس میکرد. | ||