تاریخ ایران باستان و روم: تفاوت میان نسخه‌ها

تاریخ ایران باستان و روم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۳

۲ بایت اضافه‌شده ، ۴ مه

جز

جایگزینی متن - ' می پ' به ' می‌پ'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۳۳

ویرایش

@@ خط ۳۱: / خط ۳۱: @@
 [[سیموکاتا، تئوفیلاکت|تئوفیلاکت سیموکاتا]] بازپسین تن از سلسله‌ی تاریخ نگاران یونانی است که از هرودوتوس آغاز می‌شد و همه‌ی ایشان در طول بیش از یک هزار سال به کار نگارش روایت‌های جامع از رخدادهای نظامی و دیگر وقایع برجسته‌ی حکومتی در یونان و روم پرداختند. تئوفیلاکت از پایان دهه‌ی 620 میلادی دست به کار نگارش تاریخ شد و روایت اوضاع امپراتوری روم را از سال 582 پی گرفت. موضوع اصلی تاریخ تئوفیلاکت جنگ های رومیان در منطقه‌ی بالکان و نیز جنگ های آنان با پارس هااست. نقطه‌ی عطف گزارش [[سیموکاتا، تئوفیلاکت|تئوفیلاکت]] از رخدادهای خاورمیانه شورش بهرام چوبین است. او گزارش مفصلی از قیام در مملکت پارس و استقرار دیگرباره‌ی حکومت قانونی در پارس در سال 591 داده است. به علاوه، در این متن تاریخی زوایایی از درون شاهنشاهی ساسانی نقل شده که در جای دیگر به قلم نیامده است. بنابراین، این کتاب، منبع ارجمندی در تاریخ امپراتوری روم در برهه‌ی اخیر سده‌ی ششم است، اما اسلوب نگارش یونانی [[سیموکاتا، تئوفیلاکت|تئوفیلاکت]] چنان است که‌ای بسا چندان کسانی رغبت خواندن کتاب او را به زبان اصلی نکنند. ترجمه‌ی انگلیسی موجود بخشی است از طرح مطالعه‌ی تاریخ تئوفیلاکت. تاریخ، نوشته‌ی گران ارج «[[سیموکاتا، تئوفیلاکت|تئوفیلاکت سیموکاتا]]»، کتابی نیست که آگاهان تاریخ باستان ایران و روم آن را نشناسند. برگردان فارسی این کتاب ویژگی هایی دارد که برای خوانندگان قابل تأمل و توجه خواهد بود:
-یکی، یادآوری زبان نگارش تئوفیلاکت است که آهنگ و پیچ و تاب‌های مخصوص خودش را دارد. گاه سخن عادی خود را چندان می پیچاند که دریافت معنا و مقصود را دشوار می‌کند. باید گفته شود که همین زبان و همین اسلوب نگارش، مترجم فارسی را ناچار کرده که بارها متن فارسی با بازنویسد تا بلکه بیش تر به اسلوب [[سیموکاتا، تئوفیلاکت|تئوفیلاکت]] نزدیک شود. اسلوبی که مترجمان انگلیسی کتاب هم در مقدمه‌ی خود از دشواری آن شکوهیده‌اند.
+یکی، یادآوری زبان نگارش تئوفیلاکت است که آهنگ و پیچ و تاب‌های مخصوص خودش را دارد. گاه سخن عادی خود را چندان می‌پیچاند که دریافت معنا و مقصود را دشوار می‌کند. باید گفته شود که همین زبان و همین اسلوب نگارش، مترجم فارسی را ناچار کرده که بارها متن فارسی با بازنویسد تا بلکه بیش تر به اسلوب [[سیموکاتا، تئوفیلاکت|تئوفیلاکت]] نزدیک شود. اسلوبی که مترجمان انگلیسی کتاب هم در مقدمه‌ی خود از دشواری آن شکوهیده‌اند.
 دیگر، برخی کلمات و اصطلاحات مخصوص این کتاب است، که لازم است توضیحی درباره‌ی برگردان آن بدهد. اما نکته‌ی دیگر که باید یادآورده شود این که همین عنوان‌ها در جاهایی برای شاهنشاهان یا مردم ایران هم آورده شده است. بر همین منوال در جاهایی از کتاب، شاهنشاه ایران یا مردم ایران؛ بابلی و بابلی‌ها نیز خوانده شده‌اند.