سفرنامه‌ی فرش، سفرنامه‌ی حاجی مهندس: تفاوت میان نسخه‌ها

نویسنده‌ی کتاب در ابتدا به شرح مختصری از زندگی خود می پردازد.  او پس از فوت پدرش در سال 1322 تحت سرپرستی دایی خود به شعر و نقاشی علاقه مند شد.  و از دوستان او مینیاتور، نقاشی و مجسمه سازی یاد گرفت.  خدمت وظیفه را در شیراز و لرستان گذراند و پس از آن در مازندران مشغول به کار شد.  وی پس از شش سال کار در مازندران به تهران آمد سپس به شیراز رفته و در آنجا اصطلاحات چند حرفه مانند فلز کاری، گچ بری، نقاشی و حکاکی را گرد آوری کرده و روی متون تاریخی پژوهش می‌کند.  و تا پایان سال 79 که از ایران خارج می شود، از کار، سفر و پژوهش دور نمانده است.  این کتاب بیشتر به آن سفر هایی میپردازد که با بررسی چهره ویژه‌ای از بافته‌های ایران، فرش و نیز جوانب دیگر از هنر ها و فرهنگ ایران ارتباط دارد که بی رابطه با بافندگی یا هنر تزئینی و هنر توده‌ی مردم ایران نیست.  برخی از مطالعات تاریخی، مانند مطالعه‌ی ابزار های قالیبافی، بررسی واژگاه فرش، بررسی همزمانی و تاریخی فنون بافت و پس از آن نشانه شناسی و تاویل نقشه‌های ایران نمونه‌ای از مطالب مهم این کتاب را تشکیل میدهند. <ref> [https://www.historylib.com/books/2187 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>