پرش به محتوا

ثورة الحسين في الوجدان الشعبي: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ۴ مه
جز
جایگزینی متن - ' .' به '. '
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ')
 
خط ۳۳: خط ۳۳:
«شعر رثائى» عنوان فصل سوم است و در اين فصل ضمن نقل و تحليل برخى از مراثی در بارۀ امام حسین(ع)، به تشویق امامان در سرودن شعر و موضع حكومتها در برابر شاعران و محتوا و مقاصد و ارزش اشعار و تطوّر آنها پرداخته شده است.
«شعر رثائى» عنوان فصل سوم است و در اين فصل ضمن نقل و تحليل برخى از مراثی در بارۀ امام حسین(ع)، به تشویق امامان در سرودن شعر و موضع حكومتها در برابر شاعران و محتوا و مقاصد و ارزش اشعار و تطوّر آنها پرداخته شده است.


فصل چهارم عنوان ندارد و موضوع آن عزادارى است. در آغاز اين فصل از دو نوع عزاداری برای امام حسین سخن رفته است. ١ . عزاداری خانوادگی، که از عصر عاشورا در كربلا آغاز شد و در دمشق و مدينه ادامه يافت و عزاداران، خانواده‌هاى شهیدان کربلا بودند. ٢ . عزاداری عمومی، كه مردم در كوفه و مدينه بامشاهدۀ اسيران اهل‌بیت به عزاداری پرداختند.  
فصل چهارم عنوان ندارد و موضوع آن عزادارى است. در آغاز اين فصل از دو نوع عزاداری برای امام حسین سخن رفته است. ١. عزاداری خانوادگی، که از عصر عاشورا در كربلا آغاز شد و در دمشق و مدينه ادامه يافت و عزاداران، خانواده‌هاى شهیدان کربلا بودند. ٢. عزاداری عمومی، كه مردم در كوفه و مدينه بامشاهدۀ اسيران اهل‌بیت به عزاداری پرداختند.  


سپس به عزادارى در دورۀ امامان اشاره شده و در ادامه از سه دوره عزاداری سخن رفته است: ١. پس از قیام کربلا تا سقوط بغداد به دست هلاکو. ٢ . از هنگام سقوط بغداد، یا کمی پیش از آن، تا عصر جديد. ٣. از اوايل عصر جدید تا زمان حاضر. آنگاە بە چگونگی عزاداری در این دوره‌ها و ویژگی‌های هر دوره پرداخته و دورۀ اخیر بهتر از دوره‌های پیشین شمرده و اشاراتی به آینده شده است.
سپس به عزادارى در دورۀ امامان اشاره شده و در ادامه از سه دوره عزاداری سخن رفته است: ١. پس از قیام کربلا تا سقوط بغداد به دست هلاکو. ٢. از هنگام سقوط بغداد، یا کمی پیش از آن، تا عصر جديد. ٣. از اوايل عصر جدید تا زمان حاضر. آنگاە بە چگونگی عزاداری در این دوره‌ها و ویژگی‌های هر دوره پرداخته و دورۀ اخیر بهتر از دوره‌های پیشین شمرده و اشاراتی به آینده شده است.


فصل پنجم نیز عنوان ندارد و کوتاهتر از دیگر فصلها و کمتر از ده صفحه است و در آن به تحلیل گریه و مشروع بودن آن پرداخته شده است.<ref> اسفندیاری، محمد، ص218-219</ref>
فصل پنجم نیز عنوان ندارد و کوتاهتر از دیگر فصلها و کمتر از ده صفحه است و در آن به تحلیل گریه و مشروع بودن آن پرداخته شده است.<ref> اسفندیاری، محمد، ص218-219</ref>