۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهايى' به 'شيخ بهايى') |
جز (جایگزینی متن - 'بحار الانوار' به 'بحار الانوار') |
||
خط ۱۵۳: | خط ۱۵۳: | ||
از خصوصيات كتاب اين كه مؤلف به دليل اين كه از قدماء بوده است و بر مشايخ ابن محبوب و غير از او اطلاع و وقوف داشته است بنابراين بدون واسطه از آنها نقل مىكند با اين كه صاحب وسائل الشيعة با واسطه از آنها نقل نموده است از اين رو مؤلف بعضى از فتاوا را نقل كرده است و اختيار نموده است كه در آن متفرد و يگانه است. (صفحات 28، 39، 69). | از خصوصيات كتاب اين كه مؤلف به دليل اين كه از قدماء بوده است و بر مشايخ ابن محبوب و غير از او اطلاع و وقوف داشته است بنابراين بدون واسطه از آنها نقل مىكند با اين كه صاحب وسائل الشيعة با واسطه از آنها نقل نموده است از اين رو مؤلف بعضى از فتاوا را نقل كرده است و اختيار نموده است كه در آن متفرد و يگانه است. (صفحات 28، 39، 69). | ||
از طرف ديگر مؤلف به تنهايى احاديثى را نقل مىكند كه در هيچ كدام از مصادر احاديث پيدا نمىشود و به همين دليل صاحب مستدرك الوسائل و صاحب بحار الانوار بدون اين كه از مصدر ديگرى نام ببرند به اين كتاب استناد نمودهاند. (مستدرك ج /4 39، 49، بحار الأنوار ج 81، ص 171). | از طرف ديگر مؤلف به تنهايى احاديثى را نقل مىكند كه در هيچ كدام از مصادر احاديث پيدا نمىشود و به همين دليل صاحب مستدرك الوسائل و صاحب [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار (ع)|بحار الانوار]] بدون اين كه از مصدر ديگرى نام ببرند به اين كتاب استناد نمودهاند. (مستدرك ج /4 39، 49، بحار الأنوار ج 81، ص 171). | ||
عبارت روان و بدون پيچيدگى و جامعيت اين كتاب كه يك دوره فقه كامل است از ديگر خصوصيات اين كتاب مىباشد. مؤلف معمولا از محمد بن عبد الله بن زهرۀ حسينى (پسر برادر [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] صاحب الغنية م 585 ق)، و همين طور شيخ محمد بن ابى البركات صنعانى در كتاب روايت كرده است. | عبارت روان و بدون پيچيدگى و جامعيت اين كتاب كه يك دوره فقه كامل است از ديگر خصوصيات اين كتاب مىباشد. مؤلف معمولا از محمد بن عبد الله بن زهرۀ حسينى (پسر برادر [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] صاحب الغنية م 585 ق)، و همين طور شيخ محمد بن ابى البركات صنعانى در كتاب روايت كرده است. |
ویرایش