۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
ادیب نیشابوری، عبدالجواد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' .' به '. '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
||
| خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
==اشعار صوفیانۀ ادیب== | ==اشعار صوفیانۀ ادیب== | ||
ادیب در اشعار صوفیانۀ خود توانست مضامین عرفان ابن عربی و اصطلاحات وحدت وجودی چون فیض اقدس، كمون ذات، واهب الصور و ... را در قالب وزن‌های خوش آهنگ بیان كند و زبان عرفان و تصوف را با سبك خراسانی به خوبی درآمیزد. افزون بر این، شطحیات زیبایی نیز در قالب اینگونه اشعار گنجانده است. اگرچه برخی او را واقعاً صوفی مسلك دانسته‌اند، برخی دیگر برآنند كه او تنها به یاری حافظۀ نیرومند و ذوق شعری در این وادی طبع‌آزمایی كرده است. | ادیب در اشعار صوفیانۀ خود توانست مضامین عرفان ابن عربی و اصطلاحات وحدت وجودی چون فیض اقدس، كمون ذات، واهب الصور و. .. را در قالب وزن‌های خوش آهنگ بیان كند و زبان عرفان و تصوف را با سبك خراسانی به خوبی درآمیزد. افزون بر این، شطحیات زیبایی نیز در قالب اینگونه اشعار گنجانده است. اگرچه برخی او را واقعاً صوفی مسلك دانسته‌اند، برخی دیگر برآنند كه او تنها به یاری حافظۀ نیرومند و ذوق شعری در این وادی طبع‌آزمایی كرده است. | ||
ادیب با به‌كار بردن تعبیراتی چون «ادیب الكل»، «ادیب فحل خراسان»، «سخنور طوس» و مانند آن‌ها، گاه به خودستایی پرداخته، و در سخن سرایی نیز خود را پس از سعدی بی‌همتا دانسته است. | ادیب با به‌كار بردن تعبیراتی چون «ادیب الكل»، «ادیب فحل خراسان»، «سخنور طوس» و مانند آن‌ها، گاه به خودستایی پرداخته، و در سخن سرایی نیز خود را پس از سعدی بی‌همتا دانسته است. | ||