جهانگیرنامه: شرح منظوم زندگانی و جنگ‌های پطر کبیر: تفاوت میان نسخه‌ها

ه) دایرۀ لغات رخشان در سرودن این منظومه محدود است و برخی واژه‌ها و ترکیب‌ها به دفعات و بیش از حد به کار رفته‌اند؛ مانند بیش و کمی، سربه سر، کامگار، بوم و بر، فرزانۀ کامگار و ... . و) در متن کتاب برخی واژه‌ها به شکل نادرست استفاده شده‌اند که این امر نشان از این دارد که شاعر دربارۀ زبان فارسی دانش کافی نداشته است؛ برای نمونه «اعتمید» را به جای «اعتماد» به کار برده است یا «نیز» و «حزیز» را با هم و «حاضر» را با «ناضر»، «همه» را با «سپه» قافیه کرده است. ز) دربارۀ تلفّظ برخی واژه‌ها دوگانگی دیده می‌شود؛ برای مثال واژۀ «توپ» گاه توپ خوانده شده و با «اروپ» هم‌قافیه شده است؛ گاه «توب» خوانده شده و با «خوب» قافیه شده است. ح) به نظر می‌رسد با کارکرد «همی» آشنایی کافی نداشته است و در بعضی مواقع، پس از «همی»، «می» آورده است: همی می‌نمود، همی می‌شدی ... . ط) یکی از مصراع‌های پربسامد در متن جهانگیرنامه «بپیوستم / بپیوندم از گفتۀ باستان» است؛ حال آنکه موضوع منظومه در زمان شاعر قدمت نداشته است و رخشان این مصراع را تحت تأثیر متون حماسی کهن مانند شاهنامۀ فردوسی به کار برده است.