۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NURرازهای بزرگ حافظJ1.jpg | عنوان =رازهای بزرگ حافظ | عنوانهای دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = بادکوبهای هزاوهای، مصطفی (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =روزنه | مکان نشر =تهران | سال نشر =۱...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ای ' به 'های ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
کدام کلک خیالانگیز میتواند مضمونی به این زیبایی، اقتدار و لطافت بسراید که: «قدسیان گویی که شعر حافظ از بر میکنند»؟ شعر شورانگیز حافظ که زیباترین جلوههای عشق را در کنار گویاترین افشاگریها علیه ریا و تزویر به شاعرانهترین شکل به تصویر میکشد و فرهنگ باشکوه ایرانی را در لفظ دری میپیچد و هزارتوی معرفت را از خمخانۀ مهر مینمایاند، چه ویژگیای دارد که قدسیان باید آن را از بر کنند؟ چرا مردم او را لسانالغیب میدانند؟ .... رابطۀ حافظ با قرآن چگونه بوده است؟ | کدام کلک خیالانگیز میتواند مضمونی به این زیبایی، اقتدار و لطافت بسراید که: «قدسیان گویی که شعر حافظ از بر میکنند»؟ شعر شورانگیز حافظ که زیباترین جلوههای عشق را در کنار گویاترین افشاگریها علیه ریا و تزویر به شاعرانهترین شکل به تصویر میکشد و فرهنگ باشکوه ایرانی را در لفظ دری میپیچد و هزارتوی معرفت را از خمخانۀ مهر مینمایاند، چه ویژگیای دارد که قدسیان باید آن را از بر کنند؟ چرا مردم او را لسانالغیب میدانند؟ .... رابطۀ حافظ با قرآن چگونه بوده است؟ | ||
در این کتاب، نویسنده کوشیده است به آن دسته از اشعار حافظ بزرگ بپردازد که او در آنها تقریباً به گونهای قوی به مضمون آیهای از آیات قرآن کریم پرداخته است و آن را در جهت اندیشۀ ناب خود به کار گرفته است. در قرآن کریم در مجموع حدود 6200 آیه وجود دارد که حدود ششدرصد این آیات در سخن حافظ آمده است؛ گاهی حالت طنز به زاهدان و دینمداران کلیشهای، مثل آنجا که میگوید: «چو طفلان تا | در این کتاب، نویسنده کوشیده است به آن دسته از اشعار حافظ بزرگ بپردازد که او در آنها تقریباً به گونهای قوی به مضمون آیهای از آیات قرآن کریم پرداخته است و آن را در جهت اندیشۀ ناب خود به کار گرفته است. در قرآن کریم در مجموع حدود 6200 آیه وجود دارد که حدود ششدرصد این آیات در سخن حافظ آمده است؛ گاهی حالت طنز به زاهدان و دینمداران کلیشهای، مثل آنجا که میگوید: «چو طفلان تا کهای زاهد فریبی به سیب بوستان و شهد شیرم» (غزل 332) که اشاره به برداشت سطحی از توصیف قرآنی دربارۀ بهشت دارد (سورۀ الرحمن) و گاهی با خلوصی ناب و احترامی بینظیر به قرآن میپردازد. | ||
درمجموع 123 غزل از غزلیات حافظ که تناسب با آیات قرآن دارد، در این کتاب گردآوری شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/7397 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref> | درمجموع 123 غزل از غزلیات حافظ که تناسب با آیات قرآن دارد، در این کتاب گردآوری شده است.<ref> [https://literaturelib.com/books/7397 ر.ک: کتابخانه تخصصی ادبیات] </ref> | ||