نهضت امام خمینی (دفتر اول): تفاوت میان نسخه‌ها

در روز چهلم شهدای فیضیه امام اعلامیه‌ای را منتشر کرد و در آغاز آن با آوردن یک سری فرازهای حماسه‌ای و شورانگیز بار دیگر خاطر فاجعه فیضیه را در دل‌ها زنده ساخت و شور و هیجانی همراه با نفرت از مسببین آن فاجعه در میان مردم پدید آورد. سپس رسالت خود را برای شناساندن دشمن اصلی اسلام و ملت و  جهتگیری مبارزه علیه او را با قاطعیت دنبال کرد و اعلام داشت: «اگر مأمورین به دروغ  جرمها و  قانونشکنی‌ها را به شاه نسبت می‌دهند چرا او از خود دفاع  نمیکند.مردم عمال جرم را بشناسند و در موقع مناسب به سزای اعمال خود برسانند».

شب 12 محرم مطابق 15 خرداد 42 حمله رژیم شاه به سنگر روحانیت آغاز شد. عمال رژیم روحانیان پیرو امام را هر جا که یافتند دستگیر کردند. ساعت 30/3 نیمه شب 15 خرداد کماندوهای مسلح رژیم از بام دیوار به خانه امام یورش بردند. اما ایشان را نیافتند، لذا به خادمان حمله کردند. سپس ایشان را به پادگان قصر انتقال دادند. در روز 15 خرداد مردم قم در اعتراض به دستگیری امام به تظاهرات پرداختند. امام تا تاریخ 4 تیر 42 در این زندان به سر برد. آنگاه به پادگان عشرت آباد منتقل شد و به مدت 24 ساعت در یک سلول گذرانید. خبر دستگیری امام سبب تظاهرات اقشار مختلف در تهران نیز شد. با اوج گرفتن قیام 15 خرداد رژیم با تانک و مسلسل و وادار کردن ارتش و پلیس سعی در سرکوبی قیام داشت و بار دیگر فاجعه بزرگی را به بار آورد. سپس رژیم به منظور سرکوبی جنبش حکومت نظامی اعلام کرد. بعد از رسیدن خبر به ورامین، مردم به تظاهرات  اعتراضآمیز پرداختند. نظامیان شاه هم با مسلسل مردم را به رگبار بستند و به فجیع ترین وضعی قتل عام کردند.