پرش به محتوا

مقتل الحسين(ع) به روایت شیخ صدوق (قده): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ابن بابویه، محمد بن علی' به 'ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۴۱: خط ۴۱:
نویسنده در مقدمه کتاب با اشاره به تحریف‌های عاشورا چنین می‌نویسد: «آنچه عاشورا را تهدید مى‌‏کند، تحریف‏هاى رایج و پذیرفته‌شده‏‌اى است که پیوسته از همدیگر می‌‏زایند و تا آنجا ادامه می‌یابند که «مقتل مظلوم» را به نفع «مسند ظالم» مصادره می‌‏کنند که اگر چنان شود دیگر سخن از «شهید صادق و معصوم» درد هیچ مظلومى را دوا نخواهد کرد، بلکه خوشایند ریاکاران بوده و تنها ستمگران را به کار خواهد آمد»<ref>مقدمه نویسنده، ص14</ref>
نویسنده در مقدمه کتاب با اشاره به تحریف‌های عاشورا چنین می‌نویسد: «آنچه عاشورا را تهدید مى‌‏کند، تحریف‏هاى رایج و پذیرفته‌شده‏‌اى است که پیوسته از همدیگر می‌‏زایند و تا آنجا ادامه می‌یابند که «مقتل مظلوم» را به نفع «مسند ظالم» مصادره می‌‏کنند که اگر چنان شود دیگر سخن از «شهید صادق و معصوم» درد هیچ مظلومى را دوا نخواهد کرد، بلکه خوشایند ریاکاران بوده و تنها ستمگران را به کار خواهد آمد»<ref>مقدمه نویسنده، ص14</ref>


وی سپس وظیفه دانشوران می‌داند که در برابر این تحریف‌ها بایستند: «سوگمندانه دیربازى است که این تحریف بزرگ و گران، توسط برخى افراد ناآگاه، به عرصه واقعیت‏هاى کربلا راه یافته است؛ ازاین‏رو دانشوران دردآشنا را لازم است، تا دیر نشده در برابر این تحریف‏هاى زاینده و جسارت تحریف‏گران، کارى بکنند و...»<ref>همان</ref>
وی سپس وظیفه دانشوران می‌داند که در برابر این تحریف‌ها بایستند: «سوگ‌مندانه دیربازى است که این تحریف بزرگ و گران، توسط برخى افراد ناآگاه، به عرصه واقعیت‏هاى کربلا راه یافته است؛ ازاین‌‏رو دانشوران دردآشنا را لازم است، تا دیر نشده در برابر این تحریف‏‌هاى زاینده و جسارت تحریف‏‌گران، کارى بکنند و...»<ref>همان</ref>


این پژوهش درپى آن است که به پرسش‏های زیر پاسخ دهد:
این پژوهش درپى آن است که به پرسش‏های زیر پاسخ دهد:
خط ۵۴: خط ۵۴:
نویسنده سپس پیشینه مقتل‏‌نگارى‏ پیش از [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] را مورد بررسی قرار داده و فهرستی از آثار را به ترتیب تاریخ آنها می‌آورد. عنوان بیشتر آن‏ها مقتل الحسين بود و امروزه یا فقط نامى از آن‏ها در فهرست‏ها مانده و یا بخش اندکى از آن‏ها به‌صورت پراکنده در میان متون متأخر، نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>
نویسنده سپس پیشینه مقتل‏‌نگارى‏ پیش از [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] را مورد بررسی قرار داده و فهرستی از آثار را به ترتیب تاریخ آنها می‌آورد. عنوان بیشتر آن‏ها مقتل الحسين بود و امروزه یا فقط نامى از آن‏ها در فهرست‏ها مانده و یا بخش اندکى از آن‏ها به‌صورت پراکنده در میان متون متأخر، نقل شده است<ref>ر.ک: همان، ص17</ref>


بسیارى از احادیث و روایاتى که [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در مقتل امام حسین(ع) آورده است، در کتاب «كامل الزيارات» نیز روایت شده است. ابن قولویه، هم‏عصر [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در چندین شیخ از مشایخ خویش با او، مشترک است. او در «كامل الزيارات» از پدر [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (على بن الحسین بن موسى بن بابویه) روایات بسیارى نقل کرده است؛ همچنان‏که خود [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نیز در آثار خود، روایات بسیارى را به نقل از پدرش آورده است<ref>همان، ص22</ref>
بسیارى از احادیث و روایاتى که [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در مقتل امام حسین(ع) آورده است، در کتاب «كامل الزيارات» نیز روایت شده است. ابن قولویه، هم‌‏عصر [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در چندین شیخ از مشایخ خویش با او، مشترک است. او در «كامل الزيارات» از پدر [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] (على بن الحسین بن موسى بن بابویه) روایات بسیارى نقل کرده است؛ همچنان‏که خود [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] نیز در آثار خود، روایات بسیارى را به نقل از پدرش آورده است<ref>همان، ص22</ref>


در میان کتاب‏هاى مفقود [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، کتابى نیز به نام مقتل الحسين(ع) نام برده شده است. ایشان در ضمن برخى از آثار منتشرشده‏‎اش از این کتاب نام برده و به آن ارجاع داده است. یک‏ بار در فصل حجّ و باب زیارات کتاب «من لا يحضره الفقيه» می‌نویسد: «من در کتاب الزّيارات و در کتاب مقتل الحسين(ع) انواعى از زیارت‏ها را آورده‏‌ام»<ref>همان، ص23</ref>
در میان کتاب‏هاى مفقود [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]]، کتابى نیز به نام مقتل الحسين(ع) نام برده شده است. ایشان در ضمن برخى از آثار منتشرشده‌‏‎اش از این کتاب نام برده و به آن ارجاع داده است. یک‏ بار در فصل حجّ و باب زیارات کتاب «من لا يحضره الفقيه» می‌نویسد: «من در کتاب الزّيارات و در کتاب مقتل الحسين(ع) انواعى از زیارت‏ها را آورده‏‌ام»<ref>همان، ص23</ref>
   
   
برخی از مزیت‌های کتاب حاضر عبارتند از:  
برخی از مزیت‌های کتاب حاضر عبارتند از:  
# عمده مطالب این مقتل از احادیث و اخبار مأثورى است که از پیشوایان پاک دینى و چهارده معصوم(ع) به‌‏ویژه [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]]، امام صادق و [[امام رضا(ع)]] نقل شده است.
# عمده مطالب این مقتل از احادیث و اخبار مأثورى است که از پیشوایان پاک دینى و چهارده معصوم(ع) به‌‏ویژه [[علی بن حسین(ع)، امام چهارم|امام سجاد]]، امام صادق و [[امام رضا(ع)]] نقل شده است.
# همه اخبار و احادیث این مقتل به‌صورت مستند و با ثبت دقیق اسناد و سلسله راویان، نقل شده است. البته نویسنده به ذکر اسامى معصومان(ع)، که گاه روایتى را نسل به نسل از یکدیگر نقل کرده‌‏اند و همچنین نام نزدیک‏ترین راوى - یعنى کسى که سخن را از گوینده اصلى یا امام معصوم(ع) شنیده است - بسنده کرده‏ است؛ زیرا با ذکر منابع و مآخذ در پاورقی‌ها نیازى به این کار دیده نشده است. افزون بر این، معنعن‏نویسى در صدر احادیث و اخبار، خواننده فارسى‏زبان را خسته مى‌‏کند.
# همه اخبار و احادیث این مقتل به‌صورت مستند و با ثبت دقیق اسناد و سلسله راویان، نقل شده است. البته نویسنده به ذکر اسامى معصومان(ع)، که گاه روایتى را نسل به نسل از یکدیگر نقل کرده‌‏اند و همچنین نام نزدیک‏ترین راوى - یعنى کسى که سخن را از گوینده اصلى یا امام معصوم(ع) شنیده است - بسنده کرده‏ است؛ زیرا با ذکر منابع و مآخذ در پاورقی‌ها نیازى به این کار دیده نشده است. افزون بر این، معنعن‏‌نویسى در صدر احادیث و اخبار، خواننده فارسى‌‏زبان را خسته مى‌‏کند.
# این مقتل، از لحاظ زمانى به عصر عصمت و زمان حضور امامان معصوم(ع) نزدیک است. [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] که در نیمه نخست سده چهارم هجرى می‌‏زیست، گاه به‌واسطه پدر و دو یا سه واسطه دیگر که همگى شناخته‌شده و موثّق هستند، به اصل سخن و منبع نور و عصمت مى‌‏‌رسد. مقتل او از این نظر نیز، بى‏مانند و بی‌‏نظیر است.
# این مقتل، از لحاظ زمانى به عصر عصمت و زمان حضور امامان معصوم(ع) نزدیک است. [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] که در نیمه نخست سده چهارم هجرى می‌‏زیست، گاه به‌واسطه پدر و دو یا سه واسطه دیگر که همگى شناخته‌شده و موثّق هستند، به اصل سخن و منبع نور و عصمت مى‌‏‌رسد. مقتل او از این نظر نیز، بى‌‏مانند و بی‌‏نظیر است.
# این کتاب از پیش‌داوری‌ها و ارزش‌گذاری‌هاى ایدئولوژیکى و سیاسى، خالى است. از آنجا که [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در آثارش تنها به آوردن متن احادیث و اخبار بسنده کرده و حتى عناوین فصول و ابواب را از متن روایات برگزیده است، مقتلش بیش ‏از هر چیز، به اصول اعطایى پیشوایان معصوم مبتنى است. به لحاظ نزدیکى این مقتل به عصر عصمت و زمان حضور، تحلیل‏هاى تحمیلى و ابزارانگارانه، به آن راه نیافته است<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref>
# این کتاب از پیش‌داوری‌ها و ارزش‌گذاری‌هاى ایدئولوژیکى و سیاسى، خالى است. از آنجا که [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] در آثارش تنها به آوردن متن احادیث و اخبار بسنده کرده و حتى عناوین فصول و ابواب را از متن روایات برگزیده است، مقتلش بیش ‏از هر چیز، به اصول اعطایى پیشوایان معصوم مبتنى است. به لحاظ نزدیکى این مقتل به عصر عصمت و زمان حضور، تحلیل‏هاى تحمیلى و ابزار انگارانه، به آن راه نیافته است<ref>ر.ک: همان، ص25-24</ref>


از جمله مطالب جالب توجهی که در فصل هفتم کتاب آمده پیش‌بینی [[امام على(ع)]] از اقبال مردم به کربلاست. [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] با اسناد خود از امام على(ع) نقل مى‌‏کند که: «کاخ‏هایى را می‌بینم که پیرامون قبر حسین(ع) ساخته شده ‏اند و کجاوه ‏هایى که از کوفه به‌سوى قبر حسین(ع) بیرون می‌روند. شب‏ها و روزهاى زیادى نمی‌‏گذرد که از آفاق عالم، به‌سوى او می‌آیند و آن زمانى است که حکومت فرزندان مروان، پایان پذیرد»<ref>همان، ص237</ref>
از جمله مطالب جالب توجهی که در فصل هفتم کتاب آمده پیش‌بینی [[امام على(ع)]] از اقبال مردم به کربلاست. [[ابن بابویه، ابوجعفر، محمد بن علی|شیخ صدوق]] با اسناد خود از امام على(ع) نقل مى‌‏کند که: «کاخ‏هایى را می‌بینم که پیرامون قبر حسین(ع) ساخته شده ‏اند و کجاوه ‏هایى که از کوفه به‌سوى قبر حسین(ع) بیرون می‌روند. شب‏ها و روزهاى زیادى نمی‌‏گذرد که از آفاق عالم، به‌سوى او می‌آیند و آن زمانى است که حکومت فرزندان مروان، پایان پذیرد»<ref>همان، ص237</ref>
خط ۶۸: خط ۶۸:
==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
پی‌نوشت‌های هر فصل در انتهای آن آمده است.  
پی‌نوشت‌های هر فصل در انتهای آن آمده است.  
در انتهای کتاب، فهرست منابع متن، منابع تحقیق و توضیح، فهرست راهنما، آیات، اشعار، اعلام و امکنه ذکر شده است.
در انتهای کتاب، فهرست منابع متن، منابع تحقیق و توضیح، فهرست راهنما، آیات، اشعار، اعلام و امکنه ذکر شده است.