پرش به محتوا

النبي الأعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌و‌سلم: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR62362J1.jpg | عنوان = النبي الأعظم صلی الله علیه و آله و سلم | عنوان‌های دیگر = الغدیر في الکتاب و السنة و الأدب. برگزیده ** بحث مستل من موسوعة الغدیر للعلامة الأمیني رحمة الله علیه | پدیدآورندگان | پدیدآوران = امینی، عب...» ایجاد کرد)
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۷: خط ۲۷:
'''النبي الأعظم(ص)'''، خلاصه کتاب الغدیر علامه عبدالحسین امینی (1320-1390ق) با موضوع نبی اعظم(ص) و فضائل و احادیث و مباحث مرتبط است که توسط محمدحسن شفیعی شاهرودی تحقیق و گردآوری شده است.
'''النبي الأعظم(ص)'''، خلاصه کتاب الغدیر علامه عبدالحسین امینی (1320-1390ق) با موضوع نبی اعظم(ص) و فضائل و احادیث و مباحث مرتبط است که توسط محمدحسن شفیعی شاهرودی تحقیق و گردآوری شده است.


==ساختار==
كتاب با مقدمه گردآورنده آغاز و مطالب در 27 موضوع، در 29 جلد، تنظيم شده است.
جلد نخست مجموعه «[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]» [[علامه امينى]]، درباره واقعه غدير بوده و ساير مجلدهاى آن، اشعار و مطالبى پراكنده درباره واقعه غدير را شامل مى‌شود. موضوع مباحث كتاب «[[موسوعة الغدير في الكتاب و السنة و الأدب|الغدير]]»، بر اساس مناسبت‌هاى شرح اشعار آورده شده است، اما در اثر حاضر، 27 موضوع اصلى گردآورى و مطالب بر اساس آن، طبقه‌بندى شده است؛ در واقع سرفصل‌ها و چينش مطالب، توسط گردآورنده و به شكل انتخابى بوده، اما محور مطالب، همان مطالب مجموعه «الغدير» مى‌باشد.
==گزارش محتوا==
در مقدمه کتاب در پنج عنوان مطالبی بیان شده است؛ از جمله مظلومیت پیامبر(ص) در زمان حیاتشان که پس از رحلت آن حضرت نیز ادامه یافت. مصداق این مظلومیت اشخاصی بودند که بر سرزمین‌های اسلامی تسلط یافتند و در ابدان و وجود آنها روح اموی سریان داشت؛ پس در مسجدالحرام و مسجد نبوی شریف و بر منابر و در خطبه‌های نماز، احادیث و حکایات را از امثال معاویه به‌جای امیرالمؤمنین و اهل بیت نبی(ص) نقل می‌کردند و حال آنکه پیامبر(ص) همواره نسبت به شجره ملعونه خبیثه بنی‌امیه هشدار می‌داد و مردم را از آنها برحذر می‌داشت<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص22</ref>‏.
در مقدمه کتاب در پنج عنوان مطالبی بیان شده است؛ از جمله مظلومیت پیامبر(ص) در زمان حیاتشان که پس از رحلت آن حضرت نیز ادامه یافت. مصداق این مظلومیت اشخاصی بودند که بر سرزمین‌های اسلامی تسلط یافتند و در ابدان و وجود آنها روح اموی سریان داشت؛ پس در مسجدالحرام و مسجد نبوی شریف و بر منابر و در خطبه‌های نماز، احادیث و حکایات را از امثال معاویه به‌جای امیرالمؤمنین و اهل بیت نبی(ص) نقل می‌کردند و حال آنکه پیامبر(ص) همواره نسبت به شجره ملعونه خبیثه بنی‌امیه هشدار می‌داد و مردم را از آنها برحذر می‌داشت<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، ص22</ref>‏.