پرش به محتوا

ظاه‍ری‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ داود: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۱: خط ۵۱:


==معاصرین==
==معاصرین==
وی‌ با گروهی‌ از ادیبان‌، شاعران‌ و فقیهان‌ روزگار خویش‌ دوستی‌ و هم‌نشینی‌ داشت‌ که‌ از آن‌ میان‌ دو نحوی‌ بزرگ‌، نفطویه‌ و ثعلب و نیز ابن‌ رومی‌ شاعر و قاضی‌ ابوعمر یوسف‌ و ابن‌ سریج‌ را می‌توان‌ نام‌ برد.
وی‌ با گروهی‌ از ادیبان‌، شاعران‌ و فقیهان‌ روزگار خویش‌ دوستی‌ و هم‌نشینی‌ داشت‌ که‌ از آن‌ میان‌ دو نحوی‌ بزرگ‌، نفطویه‌ و ثعلب و نیز ابن‌ رومی‌ شاعر و قاضی‌ [[ابوعمر یوسف‌]] و [[ابن‌ سریج‌]] را می‌توان‌ نام‌ برد.


==مقام فقهی==
==مقام فقهی==
ابن‌داود در ۲۷۰ق/۸۸۳ م‌، پس‌ از مرگ‌ پدر، به‌جای‌ او نشست‌ و به‌ تدریس‌ و افتا پرداخت. این‌ امر به‌ سبب‌ صغر سن‌ وی‌ پذیرفته‌ نیامد؛ پس‌ در پی‌ آزمایش‌ او برآمدند، اما او با هوشمندی‌ و زیرکی‌ ویژه‌ای‌ در این‌ آزمون‌ پیروز شد و بر مسند خویش‌ بماند.
ابن‌داود در ۲۷۰ق/۸۸۳ م‌، پس‌ از مرگ‌ پدر، به‌جای‌ او نشست‌ و به‌ تدریس‌ و افتا پرداخت. این‌ امر به‌ سبب‌ صغر سن‌ وی‌ پذیرفته‌ نیامد؛ پس‌ در پی‌ آزمایش‌ او برآمدند، اما او با هوشمندی‌ و زیرکی‌ ویژه‌ای‌ در این‌ آزمون‌ پیروز شد و بر مسند خویش‌ بماند.


برخی‌ از فقهای‌ هم‌روزگارش‌ دانش‌ فقهی‌ او را ستوده‌اند و مسعودی‌ و ابن‌ ندیم‌ از وی‌ به‌عنوان‌ فقیهی‌ یگانه‌ و دانشمند یاد کرده‌اند. به‌ گفته ذهبی،‌ ۴۰۰ نفر در درس‌ وی‌ شرکت‌ می‌جسته‌اند.
برخی‌ از فقهای‌ هم‌روزگارش‌ دانش‌ فقهی‌ او را ستوده‌اند و [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی‌]] و [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن‌ ندیم‌]] از وی‌ به‌عنوان‌ فقیهی‌ یگانه‌ و دانشمند یاد کرده‌اند. به‌ گفته [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]]،‌ ۴۰۰ نفر در درس‌ وی‌ شرکت‌ می‌جسته‌اند.


بااین‌همه‌ ابن‌ سریج‌، پیشوای‌ شافعیان‌، در دانش‌ فقهی‌ او به‌ دیده تردید نگریسته‌ است.
بااین‌همه‌ ابن‌ سریج‌، پیشوای‌ شافعیان‌، در دانش‌ فقهی‌ او به‌ دیده تردید نگریسته‌ است.