۱۱۲٬۳۲۹
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==معاصرین== | ==معاصرین== | ||
وی با گروهی از ادیبان، شاعران و فقیهان روزگار خویش دوستی و همنشینی داشت که از آن میان دو نحوی بزرگ، نفطویه و ثعلب و نیز ابن رومی شاعر و قاضی ابوعمر یوسف و ابن سریج را میتوان نام برد. | وی با گروهی از ادیبان، شاعران و فقیهان روزگار خویش دوستی و همنشینی داشت که از آن میان دو نحوی بزرگ، نفطویه و ثعلب و نیز ابن رومی شاعر و قاضی [[ابوعمر یوسف]] و [[ابن سریج]] را میتوان نام برد. | ||
==مقام فقهی== | ==مقام فقهی== | ||
ابنداود در ۲۷۰ق/۸۸۳ م، پس از مرگ پدر، بهجای او نشست و به تدریس و افتا پرداخت. این امر به سبب صغر سن وی پذیرفته نیامد؛ پس در پی آزمایش او برآمدند، اما او با هوشمندی و زیرکی ویژهای در این آزمون پیروز شد و بر مسند خویش بماند. | ابنداود در ۲۷۰ق/۸۸۳ م، پس از مرگ پدر، بهجای او نشست و به تدریس و افتا پرداخت. این امر به سبب صغر سن وی پذیرفته نیامد؛ پس در پی آزمایش او برآمدند، اما او با هوشمندی و زیرکی ویژهای در این آزمون پیروز شد و بر مسند خویش بماند. | ||
برخی از فقهای همروزگارش دانش فقهی او را ستودهاند و مسعودی و ابن ندیم از وی بهعنوان فقیهی یگانه و دانشمند یاد کردهاند. به گفته | برخی از فقهای همروزگارش دانش فقهی او را ستودهاند و [[مسعودی، علی بن حسین|مسعودی]] و [[ابن ندیم، محمد بن اسحاق|ابن ندیم]] از وی بهعنوان فقیهی یگانه و دانشمند یاد کردهاند. به گفته [[ذهبی، محمد بن احمد|ذهبی]]، ۴۰۰ نفر در درس وی شرکت میجستهاند. | ||
بااینهمه ابن سریج، پیشوای شافعیان، در دانش فقهی او به دیده تردید نگریسته است. | بااینهمه ابن سریج، پیشوای شافعیان، در دانش فقهی او به دیده تردید نگریسته است. |