کوه‌گیلویه در عصر صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها

کوه گیلویه در این پژوهش تمامی مناطق امروزی استان کوه گیلویه و بویراحمد و همچنین بخش هایی از استان‌های خوزستان و چهارمحال بختیاری را در بر می گیرد. کوه گیلویه در دوره‌ی صفوی یکی از ایالات مهم کشور و از بیگلربیگی ها محسوب می شد و حاکم نشین‌های متعددی در زمره‌ی این بیگلربیکی قرار داشت. محدوده‌ی جغرافیایی آن از تل خسرو در یاسوج امروزی آغاز و به سواحل خیلج فارس در بندر دیلم ختم و مناطقی مثل بهبهان و رامهرمز را شامل می شد.

پادشاهان سلسله‌ی صفوی همواره برای ایالت  کوه گیلویه اهمیت و اعتباری ویژه قائل بودند. این توجه ویژه ناشی از موقعیت سوق الجیشی منطقه و توان نظامی و مالی آن بود، همچنین از طریق این ایالت، امنیت سواحل خلیج فارس تأمین می شد. همین جایگاه و موقعیت خاص پادشاهان صفوی را وادار می نمود، نزدیک به یک قرن حاکمیت و فرمانروایی این ایالت را به سران ایل افشار از قبایل مقتدر و متنفذ قزلباش واگذار نمایند. پس از افشارها نیز همواره سرداران مهم و قدرتمندی برای تصدی حکومت کوه گیلویه از جانب پادشاهان صوفی منصوب می شدند. موقعیت خاص اقلیمی و کوهستانی بودن بخش هایی از این ایالت زمینه‌ی لازم را برای برپایی برخی شورش‌های ضد صفوی فراهم کرده بود.