مراحل و شیوه‌های توسعه در دولت نبوی: تفاوت میان نسخه‌ها

به رغم جوان بودن مباحث توسعه، با حجم زیادی از کارهای پژوهشی و تحلیلی در این موضوع روبه رو هستیم که در سطح جهان دارای راهبردی و کاربردی است؛ اما در زمینه‌ی الگوهای بومی توسعه و خصوصا الگوهای نهفته در آموزه‌های دینی، کار مهمی دیده نشده است. این تحقیق ضمن بررسی مفهوم توسعه به سبک غربی، به مطالعه‌ی ناب ترین دوره‌ی اسلامی، یعنی دوره‌ی پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله و دولت آن حضرت، پرداخته و به این نتیجه رسیده است که توسعه با خاستگاه فکری و فلسفی مدرنیته دارای ماهیت سکولار و دین ستیز است و بر شکوفایی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی دولت نبوی قابل تطبیق نیست و توسعه به مفهوم بهبود شرایط برآوردن نیازها و پرورش استعدادهای انسانی در دولت نبوی وجود دارد و از روشی که رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله برای بهبود وضعیت ابعاد مختلف حیات انسانی در پیش گرفت و قبل از هرچیز روی اندیشه و تفکر انسان تمرکز نمود، می‌توان روش «تحول انسانی» را استنباط کرد که با استفاده از مهندسی دقیق و کارآمد فرهنگی و حرکت تدریجی و مرحله‌ای، توانست شکوفایی فرهنگی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و تعالی انسانی را به ارمغان آورد. هرچند قلمرو فعالیت دولت نبوی، جامعه صدر اسلام بود، روش تحول انسانی می‌تواند برای جامعه بشری در هر دوره‌ی تاریخی و هر محدوده‌ی جغرافیایی کارآمد، مشکل گشا و  رستگاری بخش باشد.

==پانويس ==