۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'زركلى' به 'زركلى') |
جز (جایگزینی متن - 'شيخ بهايى' به 'شيخ بهايى') |
||
خط ۷۲: | خط ۷۲: | ||
#:گفتنى است كه در بين مؤلفان هندى، چنين نامى و چنان كتابى معرفى نشده است و احتمالا مقصود مؤلف «سر المصون»، «آداب المريدين» تأليف ضياءالدين ابونجيب السهروردى است. هرچند پيش از سهروردى، ابوالقاسم حسين بن جعفر بن محمد الواعظ معروف به الوزن (از صوفيان قرن چهارم) و نيز ابومحمد محيىالدين عبدالقادر بن موسى جيلانى و پس از سهروردى شيخ نجمالدين كبرى و كمالالدين حسين خوارزمى (مقتول 835ق)، كتابهايى با عنوان «آداب المريدين» در موضوع تصوف، تأليف كردهاند، ولى «آداب المريدين» سهروردى، نهتنها از امهات تصنيفات اوست، بلكه در ميان آثار صوفيه نيز ارزندهترين و دقيقترين آثار اوليه ارباب طريق بشمار مىآمده است؛ بهطورى كه نهتنها مبناى كار شهابالدين سهروردى در تأليف «عوارف المعارف» همين كتاب بوده، بلكه بارها به زبان فارسى ترجمه و شرح شده است. در «الذريعة» و «كشف الظنون» آداب المريدين سهروردى معرفى شده و نامى از سهرندى نيست <ref>همان</ref>. | #:گفتنى است كه در بين مؤلفان هندى، چنين نامى و چنان كتابى معرفى نشده است و احتمالا مقصود مؤلف «سر المصون»، «آداب المريدين» تأليف ضياءالدين ابونجيب السهروردى است. هرچند پيش از سهروردى، ابوالقاسم حسين بن جعفر بن محمد الواعظ معروف به الوزن (از صوفيان قرن چهارم) و نيز ابومحمد محيىالدين عبدالقادر بن موسى جيلانى و پس از سهروردى شيخ نجمالدين كبرى و كمالالدين حسين خوارزمى (مقتول 835ق)، كتابهايى با عنوان «آداب المريدين» در موضوع تصوف، تأليف كردهاند، ولى «آداب المريدين» سهروردى، نهتنها از امهات تصنيفات اوست، بلكه در ميان آثار صوفيه نيز ارزندهترين و دقيقترين آثار اوليه ارباب طريق بشمار مىآمده است؛ بهطورى كه نهتنها مبناى كار شهابالدين سهروردى در تأليف «عوارف المعارف» همين كتاب بوده، بلكه بارها به زبان فارسى ترجمه و شرح شده است. در «الذريعة» و «كشف الظنون» آداب المريدين سهروردى معرفى شده و نامى از سهرندى نيست <ref>همان</ref>. | ||
#أذكار الأذكياء: در «سر المصون»، اين كتاب به زبان فارسى دانسته شده و مؤلّف آن را نام نبرده است. موضوع كتاب، مناقب مشايخ طريقت، ذكر شده است. | #أذكار الأذكياء: در «سر المصون»، اين كتاب به زبان فارسى دانسته شده و مؤلّف آن را نام نبرده است. موضوع كتاب، مناقب مشايخ طريقت، ذكر شده است. | ||
#الأربعين: از تأليفات شيخ بهايى است كه مؤلّف «سر المصون» درباره سال وفات مؤلف و معرفى كتاب و مؤلف آن چيزى ننوشته است. اربعين يا چهل حديث، نام دستهاى از كتابهاست كه مؤلفان آنها به جمعآورى و شرح 40 حديث از حضرت رسول(ص) پرداختهاند و از اين مؤلفان، شيخ بهايى (وفات 953ق) شهرت فراوان دارد و كتاب اربعين او در ايران چاپ شده است و اصل كتاب كه به عربى است يكى از بهترين كتب اربعينات علماى شيعه است <ref>همان</ref>. | #الأربعين: از تأليفات [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] است كه مؤلّف «سر المصون» درباره سال وفات مؤلف و معرفى كتاب و مؤلف آن چيزى ننوشته است. اربعين يا چهل حديث، نام دستهاى از كتابهاست كه مؤلفان آنها به جمعآورى و شرح 40 حديث از حضرت رسول(ص) پرداختهاند و از اين مؤلفان، [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] (وفات 953ق) شهرت فراوان دارد و كتاب اربعين او در ايران چاپ شده است و اصل كتاب كه به عربى است يكى از بهترين كتب اربعينات علماى شيعه است <ref>همان</ref>. | ||
#ارشاد مبتديان در لغت عثمانيان، تأليف عثمان نورى و محمد طالب و ابراهيم ممتاز معلمان مصرى در قرن 13هجرى. از عبارات ابتداى كتاب برمىآيد كه اين كتاب، در آموزش زبان فارسى به عثمانيان بوده است: «بعد از شكر و سپاس خالق هر دو جهان»؛ درحالىكه مصحح «سر المصون» (شيخ سليم يوسف)، آن را تركى پنداشته است <ref>همان، ص312</ref>. | #ارشاد مبتديان در لغت عثمانيان، تأليف عثمان نورى و محمد طالب و ابراهيم ممتاز معلمان مصرى در قرن 13هجرى. از عبارات ابتداى كتاب برمىآيد كه اين كتاب، در آموزش زبان فارسى به عثمانيان بوده است: «بعد از شكر و سپاس خالق هر دو جهان»؛ درحالىكه مصحح «سر المصون» (شيخ سليم يوسف)، آن را تركى پنداشته است <ref>همان، ص312</ref>. | ||
#إرشاد المريد إلى المراد: اين كتاب، ترجمه «مرصاد العباد» نجمالدين رازى است كه در «سر المصون»، مولد وى خوارزم دانسته شده كه صحيح آن است كه در رى متولد شده و به شهرها و سرزمينهايى از جمله خوارزم سفر كرده است <ref>همان</ref>. | #إرشاد المريد إلى المراد: اين كتاب، ترجمه «مرصاد العباد» نجمالدين رازى است كه در «سر المصون»، مولد وى خوارزم دانسته شده كه صحيح آن است كه در رى متولد شده و به شهرها و سرزمينهايى از جمله خوارزم سفر كرده است <ref>همان</ref>. |
ویرایش