پرش به محتوا

رشحات البحار (شاه‌آبادی): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۴: خط ۲۴:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''رشحات البحار'''، نوشته فقیه و معلم ممتاز اخلاق و عارف معاصر، [[آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] (۱۲۵۱-۱۳۲۸ش)، مباحثی از عرفان نظری اسلامی را توضیح می‌دهد و جهان‌بینی عرفانی نویسنده را آشکار می‌سازد. در این کتاب، نظریه ابتکاری نگارنده، که می‌توان آن را (((فطرت عرفانی انسان سالک الی الله))) نامید، تبیین می‌شود.
'''رشحات البحار'''، نوشته فقیه و معلم ممتاز اخلاق و عارف معاصر، [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] (۱۲۵۱-۱۳۲۸ش)، مباحثی از عرفان نظری اسلامی را توضیح می‌دهد و جهان‌بینی عرفانی نویسنده را آشکار می‌سازد. در این کتاب، نظریه ابتکاری نگارنده، که می‌توان آن را «فطرت عرفانی انسان سالک الی الله» نامید، تبیین می‌شود.


==درباره نسخه==
==درباره نسخه==
چون قبلا نسخه‌ای از متن عربی کتاب حاضر با عنوان [[رشحات البحار (شاه‌آبادی)]] و متن عربی همراه با ترجمه فارسی به نام [[رشحات البحار]] معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه حاضر و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود:
چون قبلا نسخه‌ای از متن عربی کتاب حاضر با عنوان [[رشحات البحار (شاه‌آبادی)]] و متن عربی همراه با ترجمه فارسی به نام [[رشحات البحار]] معرفی شده است، در اینجا ویژگی‌های نسخه حاضر و برخی مطالب ناگفته بیان می‌شود:
* «دارالمعارف الحكمية»، نسخه حاضر را در سال 1431ق، منتشر کرده است. نام محقق کتاب، مشخص نیست.
* «دارالمعارف الحكمية»، نسخه حاضر را در سال 1431ق، منتشر کرده است. نام محقق کتاب، مشخص نیست.
* پژوهشگر معاصر، [[محمدحسن زراقط]]، زندگی و سیره [[آیت‌الله شاه‌آبادى]] و آثار علمی او را با اختصار بر اساس مقالات و کتاب‌های معاصر، معرفی کرده است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص3-17</ref>.
* پژوهشگر معاصر، [[محمدحسن زراقط]]، زندگی و سیره [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله شاه‌آبادى]] و آثار علمی او را با اختصار بر اساس مقالات و کتاب‌های معاصر، معرفی کرده است<ref>ر.ک: مقدمه تحقیق، ص3-17</ref>.
* ناشر، این کتاب را به‌صورت اجمالی معرفی کرده است<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص19</ref>.
* ناشر، این کتاب را به‌صورت اجمالی معرفی کرده است<ref>ر.ک: مقدمه ناشر، ص19</ref>.


==ساختار و محتوا==
==ساختار و محتوا==
[[آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] این اثر را به زبان عربی نوشته و در 3 بخش یا «کتاب»، به‌ترتیب ذیل سامان داده است:
[[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] این اثر را به زبان عربی نوشته و در 3 بخش یا «کتاب»، به‌ترتیب ذیل سامان داده است:
# قرآن و عترت (شامل مباحثی درباره علم الهی، قرآن، عترت و ولایت).
# قرآن و عترت (شامل مباحثی درباره علم الهی، قرآن، عترت و ولایت).
# ایمان و رجعت (شامل سخنانی درباره حکمت رجعت و چگونگی آن).
# ایمان و رجعت (شامل سخنانی درباره حکمت رجعت و چگونگی آن).
خط ۳۹: خط ۳۹:


==انتقادی بر نویسنده==
==انتقادی بر نویسنده==
* در پاورقی‌های کتاب حاضر، گاه انتقادی نیز بر مطالب [[آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] مطرح شده است، از جمله اینکه:
* در پاورقی‌های کتاب حاضر، گاه انتقادی نیز بر مطالب [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] مطرح شده است، از جمله اینکه:
# برداشت ایشان از روایت «خَلَقَ اللهُ آدمَ علی صورتِهِ»، برخلاف نظری است که مفاد روایت [[امام رضا(ع)]] بر آن دلالت می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67، پاورقی 2</ref>.
# برداشت ایشان از روایت «خَلَقَ اللهُ آدمَ علی صورتِهِ»، برخلاف نظری است که مفاد روایت [[امام رضا(ع)]] بر آن دلالت می‌کند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص67، پاورقی 2</ref>.
# برخی از سخنان مشهوری که به‌عنوان روایت مطرح ‌شده (مانند «كلميني يا حميراء» و «إن عبادي يطلبون الراحة في دارالدنيا...»)، بدون منبع است و بعد از جستجو در آثار روایی، یافت نشد<ref>ر.ک: همان، ص113، پاورقی 2 و ص172، پاورقی 1</ref>.
# برخی از سخنان مشهوری که به‌عنوان روایت مطرح ‌شده (مانند «كلميني يا حميراء» و «إن عبادي يطلبون الراحة في دارالدنيا...»)، بدون منبع است و بعد از جستجو در آثار روایی، یافت نشد<ref>ر.ک: همان، ص113، پاورقی 2 و ص172، پاورقی 1</ref>.


==نمونه مباحث==
==نمونه مباحث==
* [[آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] چند نوع فطرت از جمله «حَنیفی»، «افتقاری»، «امکانی»، «رجایی»، «خوفی»، «حُبّ اصل» و «عشق به کمال مطلق» را بیان کرده و آن را معصوم از خطا شمرده و همین عشق را دلیلی بر (((وجود کمال بی‌پایان در منظومه هستی))) دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص165</ref>.
* [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله محمدعلى شاه‌آبادى]] چند نوع فطرت از جمله «حَنیفی»، «افتقاری»، «امکانی»، «رجایی»، «خوفی»، «حُبّ اصل» و «عشق به کمال مطلق» را بیان کرده و آن را معصوم از خطا شمرده و همین عشق را دلیلی بر «وجود کمال بی‌پایان در منظومه هستی» دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص165</ref>.
==پانویس==
==پانویس==
<references/>
<references/>