تاریخ تفریح در شهر تهران در دوران قاجار و پهلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تاریخ تفریح در شهر تهران در دوران قاجار و پهلوی''' تألیف [[سلطان زاده، حامد|حامد سلطان زاده]]؛ تاریخ‌نگاری در دوره پیشامدرن عمدتا به توضیح زندگی و عملکرد نخبگان سیاسی اختصاص داشت اما در عصر مدرن حوزه عمل مورخان گسترش پیدا کرد و جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی زندگی انسان‌ها را هم در بر گرفت. تفریحات مردم بخشی از زندگی روزمره آنان را تشکیل می دهد و با زیست فرهنگی جوامع آمیخته است. از اواسط عصر قاجار مراکز تفریحی جدیدی در شهر تهران ایجاد شد، سپس در دوره پهلوی تعداد این مراکز افزایش قابل توجهی یافت و به تبع آن اقشار مختلف اجتماعی رویکردهای گوناگونی در مقابل تغییرات تفریح اتحاذ کرد. در این پژوهش تلاش بر آن است که روند دگرگونی‌های تفریح در شهر تهران توصیف شود و ضمنا رویکرد اقشار مختلف در این زمینه بررسی گردد. جمع‌آوری اطلاعات پراکنده در انواع منابع مکتوب درباره‌ی تفریحات رایج در دوران قاجار و پهلوی محتوای اصلی این اثر را تشکیل می دهد. انجام مصاحبه‌های گسترده با ساکنین شهر تهران در دوره پهلوی می‌تواند قدم بعدی باشد؛ این امر اطلاعات ما را درباره تاریخ تفریح افزایش داده و تصویر به مراتب دقیق‌تری پیش روی ما ترسیم خواهد کرد.

تفریحات مردم بخشی از زندگی روزمره‌ی آنان را تشکیل می دهد. تفریح یکی مفهوم تخصصی در علوم اجتماعی و مطالعات فرهنگی نیست. دومازدیه «گذران اوقات فراغت» را چنین تعریف کرده است:«گذران اوقات فراغت در برگیرنده‌ی مجموعه‌ای از اشتغالاتی است که فرد با کمال میل بدان پردازد؛ خواه به منظور استراحت، خواه برای ایجاد تنوع، خواه با هدف گسترش اطلاعات و آموزش خویشتن بدون اهداف مادی و خواه برای مشارکت اجتماعی ارادی و بسط توان آزاد و خلاقش؛ بعد از آن که از الزامات حرف‌های خانوادگی فارغ گشت». در این پژوهش مقصود از تفریح، نوعی از گذران اوقات فراغت است که به قصد کسب نشاط انجام می‌گیرد.