امام خمینی(قدس‌سره) برای نسل سوم: تفاوت میان نسخه‌ها

امام خمینی(قدس‌سره) برای نسل سوم (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۸ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۶

۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۸ آوریل ۲۰۲۴

جز

جایگزینی متن - ' می ف' به ' می‌ف'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۴۶٬۲۴۴

ویرایش

@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 یکی از موضوعاتی که از کثرت ظهور و حضور به چشم و ذهن می‌آید آن است که در هیچ انقلابی به اندازه انقلاب اسلامی ایران زنان نقش حیاتی به عهده  نگرفتهاند.
-امام سه ساله شد که شنا کردن را آموخت، شنا آموزی او را هم از اسارت مراقبت دائمی برای نزدیک شدن به آب نجات داد و میدان آزادی مادر را فراخ تر کرد که بی جهت وقت خود را صرف مراقبتی بی معنا و توأم با نگرانی نکند. امروزه یکی از مهمترین مباحث اندیشه سیاسی موضوع چگونگی پاسخ گویی به سؤالات مطرح درباره آزادی است. امام می فرماید:«اسلام دین افراد مجاهدی است که به دنبال حق و عدالت‌اند. دین کسانی است که آزادی و استقلال  میخواهند، مکتب مبارزان و مردم ضد استعمار است».
+امام سه ساله شد که شنا کردن را آموخت، شنا آموزی او را هم از اسارت مراقبت دائمی برای نزدیک شدن به آب نجات داد و میدان آزادی مادر را فراخ تر کرد که بی جهت وقت خود را صرف مراقبتی بی معنا و توأم با نگرانی نکند. امروزه یکی از مهمترین مباحث اندیشه سیاسی موضوع چگونگی پاسخ گویی به سؤالات مطرح درباره آزادی است. امام می‌فرماید:«اسلام دین افراد مجاهدی است که به دنبال حق و عدالت‌اند. دین کسانی است که آزادی و استقلال  میخواهند، مکتب مبارزان و مردم ضد استعمار است».
-همچنین پاسخ امام به شاه که تصور  میکرد اگر بگوید آزادی عطا خواهیم فرمود آتش نهضت فرو  مینشیند می فرماید:«… مگر آزادی اعطا شدنی است؟ خود این کلمه جرم است کلمه اینکه اعطا کردیم آزادی را این جرم است. آزادی مال مردم است، قانون آزادی داده، خدا آزادی داده به مردم، قانون اساسی آزاده داده به مردم، آزادی اعطایی که آزادی حقیقی نیست».
+همچنین پاسخ امام به شاه که تصور  میکرد اگر بگوید آزادی عطا خواهیم فرمود آتش نهضت فرو  مینشیند می‌فرماید:«… مگر آزادی اعطا شدنی است؟ خود این کلمه جرم است کلمه اینکه اعطا کردیم آزادی را این جرم است. آزادی مال مردم است، قانون آزادی داده، خدا آزادی داده به مردم، قانون اساسی آزاده داده به مردم، آزادی اعطایی که آزادی حقیقی نیست».
 امام از حدود پنج سالگی شروع به آموزش خواندن و نوشتن کرد. از نوجوانی هم خواندن معارف الهی را به طور رسمی آغاز کرد. با هجرت [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله  حائری]] به قم و تأسیس حوزه علمیه قم، امام هم به قم هجرت کرد. امام خیلی زود شاگرد دوست داشتنی [[حائری یزدی، عبدالکریم|آیت‌الله  حائری]] شد و از مدیریت ایشان آموخت که آنچه با مدیریت عالی ناسازگار می‌باشد دستور و فرمان است که باید تا حد ممکن به حداقل برسد. از جمله کسانی که امام در نوجوانی درک کرده بود  [[مدرس، سید حسن|آیت‌الله مدرس]] بود. امام هم پای کلاس درس مدرس می‌نشست و هم در هنگام نطق مدرس در مجلس شورای ملی در مجلس حضور می یافت. استاد عرفان امام در جوانی [[شاه‌آبادی، محمدعلی|آیت‌الله  شاه آبادی]] بود. امام هرگاه از شیخ جلیل و عارف کامل خود نام  میبرد بلافاصله  می‌افزود روحی فداه و نیز می‌فرمود من در عمر خود روح لطیف تر از روح مرحوم [[شاه‌آبادی، محمدعلی|شاه آبادی]] ندیدم. امام در سال 1308 با فرزند آیت‌الله  ثقفی ازدواج کرد. در سال 1308 امام اولین کتاب خود که شرح دعای سحر بود را نوشت و تا 60 سال بعد که به زندگی خود ادامه داد حدود 80 کتاب را به نگارش در آورد. بیشتر کتاب‌های امام عرفانی و فلسفی است. اما ایشان کتابی سیاسی دارند به نام کشف الاسرار که بر خلاف آثار عرفانی و فلسفی شان با زبانی عامیانه و در حد سواد سیاسی آن روز مردم است.
@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 از سال 45 به بعد نهضتی فکری، فرهنگی و علمی در ایران بروز و ظهور یافت. استاد مطهری که در میان شاگردان امام به عنوان یک روحانی دانشمند و آشنا به موضوعات جدید شناخته شده بود و در میان دانشگاهیان به عنوان شخصیتی علمی احترام داشت با نوشتن کتاب‌های فراوان و سخنرانی‌های گوناگون نقش مهمی در حرکت این نهضت فکری داشت. در آن زمان یکی از کسانی که با سخنرانی‌ها و نوشته‌هایش جوانان بسیاری را جذب خود کرده بود، [[شریعتی، علی|دکتر شریعتی]] بود.در پی این نهضت فکری برخی گروه‌های غیر اسلامی ضد رژیم مانند  مارکسیستها با مطرح کردن مباحثی چون مبحث تکامل، سعی در خلع سلاح دانشجویان داشتند. اما افرادی چون [[مشکینی اردبیلی، علی|آیت‌الله  مشکینی]] بحث تکامل را در قم آغاز کردند تا دانشجویان با مفاهیم اصیل اسلامی این بحث آشنا شوند.
-حوادثی که در سال 56 اتفاق افتاد عبارت بودند از: وفات [[شریعتی، علی|دکتر شریعتی]] در 29 خرداد، تظاهرات دانشجویی در 30 آبان ماه و شهادت [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا مصطفی خمینی]]، امام در دهم آبان 56 برای تشکر از مردم در جریان بزرگداشت [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا مصطفی]] سخنرانی ایراد می فرمایند که در آن شهادت [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا مصطفی]] را از الطاف خفیه الهی می‌داند. در ادامه به ذکر ایرادهایی از [[شریعتی، علی|دکتر شریعتی]] (بدون ذکر نام او)  می‌پردازد و به دنبال آن خدمات علما در طول تاریخ را مورد توجه قرار می‌دهد و به ضرورت ایجاد وحدت هم اشاره می‌نماید. مهم‌ترین اخبار در سال 57 عبارت بود از اخبار مرتبط با امام که به اعلامیه‌ها، سخنرانی‌ها و گاهی مصاحبه‌های امام در نجف، پاریس و تهران اختصاص داشت. اخبار مربوط به تظاهرات و اعتصابات که مردم به راه  میانداختند و سر دادن شعارهایی خواهان تحقق حکومت اسلامی بودند، اخبار مرتبط با شخصیت‌های مبارز و زندانیان سیاسی، اخبار مرتبط با مواضع کشورها در مقابل انقلاب و اخبار مرتبط با رژیم شاه و وابستگان.
+حوادثی که در سال 56 اتفاق افتاد عبارت بودند از: وفات [[شریعتی، علی|دکتر شریعتی]] در 29 خرداد، تظاهرات دانشجویی در 30 آبان ماه و شهادت [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا مصطفی خمینی]]، امام در دهم آبان 56 برای تشکر از مردم در جریان بزرگداشت [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا مصطفی]] سخنرانی ایراد می‌فرمایند که در آن شهادت [[خمینی، سید مصطفی|حاج آقا مصطفی]] را از الطاف خفیه الهی می‌داند. در ادامه به ذکر ایرادهایی از [[شریعتی، علی|دکتر شریعتی]] (بدون ذکر نام او)  می‌پردازد و به دنبال آن خدمات علما در طول تاریخ را مورد توجه قرار می‌دهد و به ضرورت ایجاد وحدت هم اشاره می‌نماید. مهم‌ترین اخبار در سال 57 عبارت بود از اخبار مرتبط با امام که به اعلامیه‌ها، سخنرانی‌ها و گاهی مصاحبه‌های امام در نجف، پاریس و تهران اختصاص داشت. اخبار مربوط به تظاهرات و اعتصابات که مردم به راه  میانداختند و سر دادن شعارهایی خواهان تحقق حکومت اسلامی بودند، اخبار مرتبط با شخصیت‌های مبارز و زندانیان سیاسی، اخبار مرتبط با مواضع کشورها در مقابل انقلاب و اخبار مرتبط با رژیم شاه و وابستگان.
 در دوازدهم بهمن 57 [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] به ایران بازگشت و در سخنرانی اعلام داشتند که من دولت تعیین  میکنم. در پانزدهم بهمن 57 امام به وعده خود عمل کردند و مهندس بازرگان را طی حکمی به ریاست دولت موقت انقلاب تعیین نمودند. در 21 بهمن دولت از ساعت 4 بعدازظهر حکومت نظامی اعلام کرد، اما مردم به دستور امام به خیابان‌ها ریختند.