۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آقابزرگ طهرانى' به 'آقابزرگ طهرانى') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن عربى' به 'ابن عربى') |
||
خط ۷۵: | خط ۷۵: | ||
ملاصدرا در موارد بسيار، براى تفسير آيات، از ديگر آيات استفاده كرده؛ مثلاً، در تفسير سوره حمد كه مجموعاً هفت آيه دارد، بيش از صد بار به آيات ديگر استناد كرده است <ref>طاهرى، ص 58</ref>. | ملاصدرا در موارد بسيار، براى تفسير آيات، از ديگر آيات استفاده كرده؛ مثلاً، در تفسير سوره حمد كه مجموعاً هفت آيه دارد، بيش از صد بار به آيات ديگر استناد كرده است <ref>طاهرى، ص 58</ref>. | ||
در مرحله دوم تفسير قرآن، ملاصدرا مطالبى از خود يا كسانى كه آنها را «أهل الكشف و الإشارة» يا «أهل اللّه» ناميده، آورده است. اين مطالب، مشتمل بر لطايف عرفانى و حكمىاند. در اين مرحله، او از سخنان خواجه عبداللّه انصارى، بايزيد بسطامى، جُنَيد بغدادى، سهل تُستَرى و خصوصاً از غزالى، ابن عربى و شارحان آثار ابن | در مرحله دوم تفسير قرآن، ملاصدرا مطالبى از خود يا كسانى كه آنها را «أهل الكشف و الإشارة» يا «أهل اللّه» ناميده، آورده است. اين مطالب، مشتمل بر لطايف عرفانى و حكمىاند. در اين مرحله، او از سخنان خواجه عبداللّه انصارى، بايزيد بسطامى، جُنَيد بغدادى، سهل تُستَرى و خصوصاً از غزالى، [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] و شارحان آثار [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]]، مانند صدرالدين قونوى و قيصرى، استفاده كرده و آراى آنان را با لحنى ستايشآميز نقل نموده <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 1، ص 30 و صفاحات ديگر</ref> و از اشعار عرفانى مولوى و عطار و سنايى، كه آنها را از حكيمان شمرده، نيز بهره گرفته است <ref>تفسير القرآن الكريم، ج 3، ص 225، 352</ref>. | ||
ملاصدرا برخى اشعار فارسى خود را نيز در ضمن تفاسيرش آورده است <ref>همان، ج 4، ص 408، ج 6، ص 9 - 10، 34</ref>. | ملاصدرا برخى اشعار فارسى خود را نيز در ضمن تفاسيرش آورده است <ref>همان، ج 4، ص 408، ج 6، ص 9 - 10، 34</ref>. |
ویرایش