پرش به محتوا

قصران (کوهسران): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ن شناسی ' به 'ن‌شناسی '
جز (جایگزینی متن - 'فرهنگي' به 'فرهنگی')
جز (جایگزینی متن - 'ن شناسی ' به 'ن‌شناسی ')
 
خط ۶۷: خط ۶۷:
قصران علاوه بر اين كه از نظر آب و هوای مناسب و موقعيت جغرافیایی مورد توجه بود.از لحاظ پرورش بزرگاني چون ملك الكلام بندار رازي، شاعر دربار مجدالدوله ديلمي، امير فخرالدين شكرابي، امير غياث‌الدين، آقا سيد ابراهيم لواسان، ميرزا جعفر، مشهور به حكيم الهي، حاج ملا شكرالله لواساني از قصران داخل و اميدي تهراني، ميزرا احمد قاضي تهراني از شاعران هزل گوي عصر صفوي، محمود صبوري، ميرزا حبيب كني، از قصران خارج و صدها اديب و فاضل ديگر كه هر يك در نوع خود ستارهای هستند، در آسمان ادب اين پهنه از سرزمين ايران رنگ و جلای خاصی داشته، مؤلف مرحوم در اثر گرانسنگ خود به اين موارد به طور مبسوط اشاره كرده‌اند.
قصران علاوه بر اين كه از نظر آب و هوای مناسب و موقعيت جغرافیایی مورد توجه بود.از لحاظ پرورش بزرگاني چون ملك الكلام بندار رازي، شاعر دربار مجدالدوله ديلمي، امير فخرالدين شكرابي، امير غياث‌الدين، آقا سيد ابراهيم لواسان، ميرزا جعفر، مشهور به حكيم الهي، حاج ملا شكرالله لواساني از قصران داخل و اميدي تهراني، ميزرا احمد قاضي تهراني از شاعران هزل گوي عصر صفوي، محمود صبوري، ميرزا حبيب كني، از قصران خارج و صدها اديب و فاضل ديگر كه هر يك در نوع خود ستارهای هستند، در آسمان ادب اين پهنه از سرزمين ايران رنگ و جلای خاصی داشته، مؤلف مرحوم در اثر گرانسنگ خود به اين موارد به طور مبسوط اشاره كرده‌اند.


علاوه بر اين به مباحث گويش، اداب، رسوم و ضرب المثل‌های رايج در منطقه پرداخته شده و نيز پارهای از آداب، رسوم و مثل‌های منطقه آهار را بيان كرده است. خواننده با مطالعه اين بخش خود را در فضايي ديگر احساس مى‌كند و با جشن‌ها و اعيادي كه روزگاري زنده بود و امروز رنگ باخته است و با گويشي شيرين كه با فاصل‌های نه چندان دور مردمان به آن سخن میراندند و اكنون كمتر نشاني از آن به جا مانده است، آشنا مى‌شود. مؤلف در زنده كردن بخشي از اين ميراث فرهنگی و نشان دادن سهم دلاورمردان و ارباب فضل اين خطه از كهن سرزمين ايران ستودني است. وي با تحليل‌های موشكافانه بابي تازه در مطالعات قصران شناسی باز كرده است.
علاوه بر اين به مباحث گويش، اداب، رسوم و ضرب المثل‌های رايج در منطقه پرداخته شده و نيز پارهای از آداب، رسوم و مثل‌های منطقه آهار را بيان كرده است. خواننده با مطالعه اين بخش خود را در فضايي ديگر احساس مى‌كند و با جشن‌ها و اعيادي كه روزگاري زنده بود و امروز رنگ باخته است و با گويشي شيرين كه با فاصل‌های نه چندان دور مردمان به آن سخن میراندند و اكنون كمتر نشاني از آن به جا مانده است، آشنا مى‌شود. مؤلف در زنده كردن بخشي از اين ميراث فرهنگی و نشان دادن سهم دلاورمردان و ارباب فضل اين خطه از كهن سرزمين ايران ستودني است. وي با تحليل‌های موشكافانه بابي تازه در مطالعات قصران‌شناسی باز كرده است.


اخبار قصران مندرج در كتاب خاضر با استفاده از تاريخ‌های طبرستان، گيلان و منابع كتاب "ري باستان" و در مواردي از خود آن كتاب و نيز بررسی در آثار بر جای مانده از رسوم در سينه دشت‌ها و زبانه صخره‌ها و قلل كوه‌ها و درون دره‌ها و تطبيق نصوص تاریخی با آنها منضم با اطلاعاتي كه به صورت دانش توده در باب احوال گذشته مردم آن حدود، ريشه آداب و رسوم فعلي آنجا به جای مانده است. همچنين تامل، تعمق و تدبر درنام‌های اماكن باستاني و دقت در وجوه آن نامگذارى‌ها همراه با برخی استنباطها و اجتهادها در طي سالياني چند با صبر و حوصله‌ای تمام فراهم آمده است.
اخبار قصران مندرج در كتاب خاضر با استفاده از تاريخ‌های طبرستان، گيلان و منابع كتاب "ري باستان" و در مواردي از خود آن كتاب و نيز بررسی در آثار بر جای مانده از رسوم در سينه دشت‌ها و زبانه صخره‌ها و قلل كوه‌ها و درون دره‌ها و تطبيق نصوص تاریخی با آنها منضم با اطلاعاتي كه به صورت دانش توده در باب احوال گذشته مردم آن حدود، ريشه آداب و رسوم فعلي آنجا به جای مانده است. همچنين تامل، تعمق و تدبر درنام‌های اماكن باستاني و دقت در وجوه آن نامگذارى‌ها همراه با برخی استنباطها و اجتهادها در طي سالياني چند با صبر و حوصله‌ای تمام فراهم آمده است.