۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می شود ' به 'میشود ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ه ها ' به 'هها ') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==گزارش کتاب== | ==گزارش کتاب== | ||
اندیشهی ابن عربی به طور انکارناپذیری در حوزهی سنت عقلانی شیعه تأثیرگذار بوده است. عرفان و حکمت شیعی در نهانی ترین | اندیشهی ابن عربی به طور انکارناپذیری در حوزهی سنت عقلانی شیعه تأثیرگذار بوده است. عرفان و حکمت شیعی در نهانی ترین لایهها و وجود خود وامدار آموزههای اساسی عرفان نظری است که با تأسیس قواعد و روش حکمی خاص، عملا امکان فهم صحیح تری از معارف شیعی را پدید آورده است؛ اگرچه گرایش های شیعی، که از ابتدا در میان نحلههای گوناگون عارفان مسلمان مشهود بوده است، به دورانی بسی پیش از ابن عربی و اتباع او بازمی گردد. مباحث اصلی ابن عربی دربارهی مفهوم انسان کامل و شباهت بسیار آن با بحث های روایی شیعه در موضوع امامت، موضع او دربارهی جبر و اختیار که به مفهوم «امر بین امرین» امامان معصوم علیهم السلام نزدیک است، باور او دربارهی مسئلهی تشبیه و تنزیه و جمع میان آن دو، و تصریح به نام مهدی (عج) به مثابهی خاتم اولیا از جمله شواهد این تأثیرگذاری است. | ||
دربارهی ضرورت بحث، گفتنی است برخی با تمسک به عبارات و کلمات ناسازگار محیی الدین با عقاید شیعی می کوشند همهی ارزش های فکری او را زیر سوال ببرند، تبیین شاخصههای شروح شیعی، نوع رویکرد حکما و عرفان شیعه به آرای ابن عربی را نشان می دهد و سبب جلوگیری از افراط و تفریط دربارهی دیدگاه او میشود و پژوهشگران را به این امر متذکرمی کند که مطابق با سنت بزرگان حکما و عرفای شیعی همواره می توان ضمن احتراز از موارد ناسازگار با عقاید شیعی از ظرفیتهای مبانی عرفانی او بهره جست. | دربارهی ضرورت بحث، گفتنی است برخی با تمسک به عبارات و کلمات ناسازگار محیی الدین با عقاید شیعی می کوشند همهی ارزش های فکری او را زیر سوال ببرند، تبیین شاخصههای شروح شیعی، نوع رویکرد حکما و عرفان شیعه به آرای ابن عربی را نشان می دهد و سبب جلوگیری از افراط و تفریط دربارهی دیدگاه او میشود و پژوهشگران را به این امر متذکرمی کند که مطابق با سنت بزرگان حکما و عرفای شیعی همواره می توان ضمن احتراز از موارد ناسازگار با عقاید شیعی از ظرفیتهای مبانی عرفانی او بهره جست. |