علی علیه‌السلام پیشوای پرهیزگاران در نگاه ابن عبدالبر: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از رحلت پیامبر گرامی اسلام (ص) در میان مسلمانان بر سر مسئله ی جانشینی ایشان نزاعی پدیدار شد که هم چنان ادامه دارد. در حالی که امام علی(ع) به تکفین و تدفین پیامبر (ص) مشغول بود عده‌ای از مهاجر و انصار در سقیفه بنی ساعده گرد هم آمدند تا جانشینی برای ان حضرت تعیین کنند. در نهایت انصار پیشنهاد کردند که یک نفر از ایشان و یک نفر از مهاجران جانشین باشد و خود، سعد بن عباده را پیشنهاد کردند، ولی این پیشنهاد با مخالفت برخی هم چون ابوبکر مواجه شد. او یادآوری کرد که پیامبر (ص) فرموده است امامان از قریش اند. بنابراین باید فردی از قریش جانشین پیامبر باشد. عمر بی درنگ با او بیعت کرد و با بیعت برخی دیگر اولین خلیفه ی پیامبر انتخاب شد. اما گروهی از مسلمانان هم چون امام علی(ع)، مقداد، ابن مسعود و سهیل بن حنیف و ... نیز با این تصمیم مخالفت کردند. به عقیده ی ایشان پیامبر (ص)، خود جانشین خویش را تعیین کرده بود. این اختلاف موجب شد که امت اسلامی به دو فرقه تبدیل شود؛ اهل سنت و شیعه.

از مباحث اخلاقی میان شیعه و سنی مسئله ی شرایط و ویژگی های امام و رئیس جامعه ی اسلامی است. متکلمان شیعه امامت را استمرار نبوت می دانند از این رو برای امام شایستگی های پیامبر را نیز لازم می دانند. از جمله شرایطی که به عقیده ی شیعه عقل و نقل هردو، آن را اثبات می کند، افضلیت است. شیعه بر این باور است که ائمه علیهم السلام دارای همه صفات کمال اند و خداوند آن ها را بر همه، به جز پیامبر اکرم (ص)، مقدم داشته و برتری داده است و آن ها مصداق افضل اند. دانشمندان شیعه کتاب ها و آثار متعددی در تبیین فضایل و مناقب ائمه علیهم السلام نگاشته اند.