تاریخ نوین ترکیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بخش سوم: دموکراسی بیمار- این بخش به دوره ای که از 1950 آغاز می شود پرداخته است. برخلاف دوره ی ترکان جوان، این دوره تا حد زیادی دوره ی پلورالیسم دموکراتیک اصیل و رشد سیاست های کلان بود.

پروفسور اریک جان زوخر، استاد برجسته ی مطالعات ترکیه در دانشگاه لیدن هلند است. او آثار زیادی در قالب کتاب، مقاله و سخنرانی درباره ی تاریخ سیاسی، اجتماعی و فرهنگی عثمانی، ترکیه ی جدید و به طور کلی خاورمیانه به زیور طبع آراسته است. اما این کتاب او بیش از همه ی آثارش مورد توجه اهل نظر قرار گرفته است. او به گفته ی خودش در آغاز علاقمند بود که درباره ی دوره ی گذار از امپراتوری عثمانی به ترکیه ی جدید پژوهش کند اما پس از مطالعه درباره ی تاریخ سیاسی این دوره، به تدریج به تاریخ اجتماعی و اقتصادی آن نیز تمایل یافت. اینکه زوخر از «ترکیه ی جدید» سخن می گوید به معنای آن است که جمهوری ترکیه تداوم امپراتوری عثمانی نیست؛ بلکه دولتی است جدید با مبانی و ساختاری متفاوت که در آسیای صغیر شکل گرفته و به دنبال طی مسیری متفاوت در عرصه ی سیاست، اجتماع و فرهنگ است. ترکیه ی جدید نه بر مبنای اندیشه ی اسلامیت و یا عثمانیت، بلکه بر مبنای اندیشه ی ترکیت و غربیت شکل گرفت بود. بنابراین می توان گفت ترکیه ی جدید دولتی است جدید که مبتنی بر اندیشه های نو شکل گرفت و راه انقطاع با هویت دیروز خود یعنی میراث عثمانی را در پیش گرفت و کوشید با رجوع درست یا نادرست به تاریخ شناسی، باستان شناسی و زبان شناسی هویتی جدید برای خود تعریف کند. نکته ی قابل توجه در این کتاب این است که زاویه ی دید اریک زوخر در تحلیل تحولات این دوره هم وجه اندیشه ای دارد و هم از رویکرد جامعه شناسی برخوردار است.