پرش به محتوا

مثنوی طاقدیس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''مثنوی طاقدیس به‌همراه منتخبی از غزلیات عالم ربانی حاج ملا احمد فاضل نراقی'''، مشتمل بر مثنوی اخلاقی - عرفانی طاقدیس و 32 غزل از ملا احمد فاضل نراقی (1185-1245ق)، متخلص به «صفایی» است که به اهتمام حسن نراقی منتشر شده است.
'''مثنوی طاقدیس به‌همراه منتخبی از غزلیات عالم ربانی حاج ملا احمد فاضل نراقی'''، مشتمل بر مثنوی اخلاقی - عرفانی طاقدیس و 32 غزل از [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد فاضل نراقی]] (1185-1245ق)، متخلص به «صفایی» است که به اهتمام [[نراقی، حسن|حسن نراقی]] منتشر شده است.


مثنوی طاقدیس، منظومه گهرباری است شامل مواعظ عارفانه و روحانی، مشحون از پند و اندرزهای حکیمانه و اخلاقی آمیخته به لطایف و ظرایف ادبی که با زبان شعر و ادب آراسته گشته تا بسیاری از احکام و اوامر الهی و فصولی از مبانی اصول و فروع دین مبین اسلام را با بیانی ساده، قابل فهم و درک خاص و عام آشکار سازد. محتویات آن به‌وسیله بیانی رسا و شیرین، آهنگی جاذب و دلنشین راه و رسم نیک‌بختی بشر را در صحنه‌های گیتی تا وصول به سعادت جاودانی نشان می‌دهد<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص5</ref>.
مثنوی طاقدیس، منظومه گهرباری است شامل مواعظ عارفانه و روحانی، مشحون از پند و اندرزهای حکیمانه و اخلاقی آمیخته به لطایف و ظرایف ادبی که با زبان شعر و ادب آراسته گشته تا بسیاری از احکام و اوامر الهی و فصولی از مبانی اصول و فروع دین مبین اسلام را با بیانی ساده، قابل فهم و درک خاص و عام آشکار سازد. محتویات آن به‌وسیله بیانی رسا و شیرین، آهنگی جاذب و دلنشین راه و رسم نیک‌بختی بشر را در صحنه‌های گیتی تا وصول به سعادت جاودانی نشان می‌دهد<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص5</ref>.
خط ۳۲: خط ۳۲:
در این مثنوی زیبا وقایع و حقایق زندگانی روزمره انسان به‌وسیله داستان‌سرایی‌های مناسب و تمثیل‌های دل‌پسند چنان تجسم یافته که به‌منزله راهنمایی است روشنگر، چون شاخصی فروزنده که خواه‌ناخواه خوانندگان را تحث تأثیرات آموزنده خود قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
در این مثنوی زیبا وقایع و حقایق زندگانی روزمره انسان به‌وسیله داستان‌سرایی‌های مناسب و تمثیل‌های دل‌پسند چنان تجسم یافته که به‌منزله راهنمایی است روشنگر، چون شاخصی فروزنده که خواه‌ناخواه خوانندگان را تحث تأثیرات آموزنده خود قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.


در ابتدای کتاب، شخصیت علمی، اجتماعی و مرجعیت ملا احمد نراقی و مهم‌ترین منابع شرح احوالات ایشان ذکر شده است.
در ابتدای کتاب، شخصیت علمی، اجتماعی و مرجعیت [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقی]] و مهم‌ترین منابع شرح احوالات ایشان ذکر شده است.


در مثنوی طاقدیس، به آیات فراوانی اشاره شده که محقق کتاب پس از مثنوی طاقدیس با ذکر ابیات به آیات مورد نظر اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص434-450</ref>.
در مثنوی طاقدیس، به آیات فراوانی اشاره شده که محقق کتاب پس از مثنوی طاقدیس با ذکر ابیات به آیات مورد نظر اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص434-450</ref>.


در آخر نیز منتخبی از غزلیات نراقی (32 غزل) ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص453-469</ref>.
در آخر نیز منتخبی از غزلیات [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|نراقی]] (32 غزل) ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص453-469</ref>.


داستان طوطی و شاه، امر الهی به ملائکه در سجده به حضرت آدم و تمرد شیطان و قصه گرگ و خر از جمله حکایت‌ها و عباراتی همچون «من تقرب إلي شبراً تقربت ذراعا»، «من مات و لم يعرف إمام زمانه» و «موتوا قبل أن تموتوا»، از جمله احادیثی است که در مثنوی طاقدیس به آنها پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص28-47</ref>.
داستان طوطی و شاه، امر الهی به ملائکه در سجده به حضرت آدم و تمرد شیطان و قصه گرگ و خر از جمله حکایت‌ها و عباراتی همچون «من تقرب إلي شبراً تقربت ذراعا»، «من مات و لم يعرف إمام زمانه» و «موتوا قبل أن تموتوا»، از جمله احادیثی است که در مثنوی طاقدیس به آنها پرداخته شده است<ref>ر.ک: همان، ص28-47</ref>.


قابل ذکر است که چون در زمان حیات حاج ملا احمد بیش از دو صفه از چهار صفه طاقدیس از کلک و طبع وی تراوش نکرده بود، پس از درگذشت او دومین فرزند دانشمندش حاج ملا محمدجواد، متخلص به «شفایی» که از ذوق شعر و ادب بهره وافی داشت، برحسب وصیت پدر به قصد اتمام طاقدیس، صفه سوم آن را انشا می‌نماید<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص21</ref>.
قابل ذکر است که چون در زمان حیات [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|حاج ملا احمد]] بیش از دو صفه از چهار صفه طاقدیس از کلک و طبع وی تراوش نکرده بود، پس از درگذشت او دومین فرزند دانشمندش حاج ملا محمدجواد، متخلص به «شفایی» که از ذوق شعر و ادب بهره وافی داشت، برحسب وصیت پدر به قصد اتمام طاقدیس، صفه سوم آن را انشا می‌نماید<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص21</ref>.


==پانویس==
==پانویس==