۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة (ارشاد): تفاوت میان نسخه‌ها
الحكمة المتعالية في الأسفار العقلية الأربعة (ارشاد) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۸ نوامبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۳۹
، ۸ نوامبر ۲۰۱۶جایگزینی متن - 'آيت‌الله حسنزاده' به 'آيت‌الله حسنزاده '
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'آيت‌الله حسنزاده' به 'آيت‌الله حسنزاده ') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
5- هر چند تعليقات شارح، كوتاه و گويا و پرمعناست ولى به‌ندرت حاشيه‌هاى تفصيلى هم در آن ديده مى‌شود <ref>همان، ص 625- 626</ref>. مطالب تعليقات به‌طور معمول، توضيحى و بيان معانى لغوى و اصطلاحى و شرح مباحث فلسفى و استناد به منابع است ولى البته نكته‌هاى انتقادى هم در آن به‌ندرت ديده مى‌شود <ref>همان، ج 2، ص 414 و ج 6 ص 650- 651</ref>. | 5- هر چند تعليقات شارح، كوتاه و گويا و پرمعناست ولى به‌ندرت حاشيه‌هاى تفصيلى هم در آن ديده مى‌شود <ref>همان، ص 625- 626</ref>. مطالب تعليقات به‌طور معمول، توضيحى و بيان معانى لغوى و اصطلاحى و شرح مباحث فلسفى و استناد به منابع است ولى البته نكته‌هاى انتقادى هم در آن به‌ندرت ديده مى‌شود <ref>همان، ج 2، ص 414 و ج 6 ص 650- 651</ref>. | ||
6- يكى از نكته‌هاى جالب اين تعليقات مطالب دقيق و ژرفى است كه آيت‌الله حسنزاده از آثار ديگرش نقل كرده است مانند اين نكته از كتاب «هزار و يك كلمه» درباره اينكه آيا اطلاق وجود و موجود بر خداى تعالى جايز است يا نه؟: در دعاى مجير 178 اسم الهى آمده است و پنجاه‌وهفتمين آن، يا «موجود» است كه مقدّس‌هاى خشك، سخت از آن رم مى‌كنند چه اينكه مى‌گويند: «وجود موجود را عارفان و حكيمان به دهان مردم انداختند» با اينكه دعاى مجير را مرحوم كفعمى در بلد الأمين و مصباح از حضرت خاتم انبياء(ص) روايت كرده است كه وقتى در مقام ابراهيم(ع) به نماز بود، جبرئيل آن را براى آن جناب آورد» ... لذا ارباب حكمت و عرفان لفظ شريف وجود را براى تعبير از موضوع علم حكمت و عرفان برگزيدند <ref>همان، ص 421- 422</ref>. | 6- يكى از نكته‌هاى جالب اين تعليقات مطالب دقيق و ژرفى است كه [[حسنزاده آملی، حسن|آيت‌الله حسنزاده]] از آثار ديگرش نقل كرده است مانند اين نكته از كتاب «هزار و يك كلمه» درباره اينكه آيا اطلاق وجود و موجود بر خداى تعالى جايز است يا نه؟: در دعاى مجير 178 اسم الهى آمده است و پنجاه‌وهفتمين آن، يا «موجود» است كه مقدّس‌هاى خشك، سخت از آن رم مى‌كنند چه اينكه مى‌گويند: «وجود موجود را عارفان و حكيمان به دهان مردم انداختند» با اينكه دعاى مجير را مرحوم كفعمى در بلد الأمين و مصباح از حضرت خاتم انبياء(ص) روايت كرده است كه وقتى در مقام ابراهيم(ع) به نماز بود، جبرئيل آن را براى آن جناب آورد» ... لذا ارباب حكمت و عرفان لفظ شريف وجود را براى تعبير از موضوع علم حكمت و عرفان برگزيدند <ref>همان، ص 421- 422</ref>. | ||
كتاب با چاپى خوب به همراه فهرست مطالب منتشر شده است. | كتاب با چاپى خوب به همراه فهرست مطالب منتشر شده است. | ||