۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مؤلفو الشيعة في صدر الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'جرجى زيدان' به 'جرجى زيدان '
جز (جایگزینی متن - 'سيد عبدالحسين شرف الدين' به 'سيد عبدالحسين شرف الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'جرجى زيدان' به 'جرجى زيدان ') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
3. روش نويسنده در اين كتاب، يك روش كاملاً علمى و تحقيقى است و جنبه تبليغاتى و حماسى صرف ندارد. نويسنده براى اين منظور با استناد به تأليفات نويسندگان مختلف جهان اسلام اثبات كرده است كه شيعيان در زمينه نگارش علوم گوناگون نقشى اساسى و غيرقابل انكار داشته‌اند. به همين جهت با آنكه بيش از يك قرن از نگارش اين اثر گذشته است ولى هنوز هم ارزش و اعتبار علمى خود را در مجامع پژوهشى حفظ كرده است. | 3. روش نويسنده در اين كتاب، يك روش كاملاً علمى و تحقيقى است و جنبه تبليغاتى و حماسى صرف ندارد. نويسنده براى اين منظور با استناد به تأليفات نويسندگان مختلف جهان اسلام اثبات كرده است كه شيعيان در زمينه نگارش علوم گوناگون نقشى اساسى و غيرقابل انكار داشته‌اند. به همين جهت با آنكه بيش از يك قرن از نگارش اين اثر گذشته است ولى هنوز هم ارزش و اعتبار علمى خود را در مجامع پژوهشى حفظ كرده است. | ||
4. به نظر مى‌رسد نويسنده در شرايطى اين كتاب را نوشته است كه پرسشها و شبهاتى درباره نقش علمى شيعه در تاريخ اسلام مطرح شده و بلكه تبليغاتى منفى و جنگ روانى و رسانه‌اى شديد و ظالمانه‌اى بر ضد مذهب تشيع در جريان بوده است <ref>همان، ج 6، ص 73</ref>. همان‌طور كه معاصران ايشان، علامه [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]كه «تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام» را نوشت و علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] كه «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]إلى تصانيف الشيعة» را پديد آورد و آيت‌الله شيخ محمد حسين كاشف الغطاء كه كتاب «تاريخ آداب اللغة العربية» نوشته جرجى زيدان (درگذشته 1914م) را نقادى كرد؛ همگى همين دغدغه و هدف را داشتند و درصدد پاسخگويى علمى به شبهات دشمنان بودند. <ref>حكيمى،محمد رضا، ص24-22</ref>. | 4. به نظر مى‌رسد نويسنده در شرايطى اين كتاب را نوشته است كه پرسشها و شبهاتى درباره نقش علمى شيعه در تاريخ اسلام مطرح شده و بلكه تبليغاتى منفى و جنگ روانى و رسانه‌اى شديد و ظالمانه‌اى بر ضد مذهب تشيع در جريان بوده است <ref>همان، ج 6، ص 73</ref>. همان‌طور كه معاصران ايشان، علامه [[صدر، حسن |سيد حسن صدر]]كه «تأسيس الشيعة لعلوم الإسلام» را نوشت و علامه شيخ [[آقا بزرگ تهرانى]] كه «[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]إلى تصانيف الشيعة» را پديد آورد و آيت‌الله شيخ محمد حسين كاشف الغطاء كه كتاب «تاريخ آداب اللغة العربية» نوشته [[زیدان، جرجی|جرجى زيدان]] (درگذشته 1914م) را نقادى كرد؛ همگى همين دغدغه و هدف را داشتند و درصدد پاسخگويى علمى به شبهات دشمنان بودند. <ref>حكيمى،محمد رضا، ص24-22</ref>. | ||
5. موضوع كتاب حاضر عبارت از پيشتازى شيعه در تأليف كتاب است ولى نويسنده كتابش را با سرور همه شيعييان و افتخار همه بشريت حضرت اميرالمؤمنين على(ع) آغاز كرده است و روشن كرده كه اولين نويسنده، او بود كه بعد از رحلت پيامبر(ص) نخستين كارش را كتابت قرآن قرار داد و تا از آن فراغت حاصل نكرد مشغول كار ديگرى نشد. همچنين اميرالمؤمنين(ع) بعد از آن كتابى درباره ديات نوشت <ref>متن كتاب، ص 12- 14</ref>. | 5. موضوع كتاب حاضر عبارت از پيشتازى شيعه در تأليف كتاب است ولى نويسنده كتابش را با سرور همه شيعييان و افتخار همه بشريت حضرت اميرالمؤمنين على(ع) آغاز كرده است و روشن كرده كه اولين نويسنده، او بود كه بعد از رحلت پيامبر(ص) نخستين كارش را كتابت قرآن قرار داد و تا از آن فراغت حاصل نكرد مشغول كار ديگرى نشد. همچنين اميرالمؤمنين(ع) بعد از آن كتابى درباره ديات نوشت <ref>متن كتاب، ص 12- 14</ref>. | ||