انتقاد و انتقادپذیری: تفاوت میان نسخه‌ها

انتقاد در [[لغت‌نامه دهخدا|لغت نامه دهخدا]] عبارت است از: «سره کردن»، سره گرفتن، …در زبان عربی به معنای خرده‌گیری است و در زبان انگلیسی هم به معنای  عیب‌جویی و «آشکار ساختن عیوب» می‌باشد.

باید دانست که انتقاد عامل ضروری برای رشد و اصلاح فرد و جامعه می‌باشد. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|حضرت امام خمینی]] با همین رویکرد، ضرورت انتقاد را چنین بیان  می‌کند: «انتقاد باید بشود، تا انتقاد نشود اصلاح  نمی‌شود یک جامعه، عیب هم در همه جا هست.» این نوع نگریستن به انتقاد آن را از شرّی  اجتناب‌ناپذیر به خیری ضروری و هدیه‌ای الهی تبدیل  می‌کند.

با توجه به تعریف کارکردی که از انتقاد شد، انتظار می‌رود که همگان از آن استقبال کنند، ولی اغلب از آن گریزان هستند و علت آن ترس از مواجهه با خویشتن می‌باشد. و هر کسی دنبال آن است که تصویر  بی‌نقصی از خود ارائه دهد.

«منشأ خوشامد ما از مدح و ثناها و بدآمدنمان از انتقادها و  شایعه‌افکنی‌ها حب نفس است که بزرگترین دام ابلیس لعین است که این خودپسندی، خود آفت دیگری در پی دارد که [[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] فرمودند: «که خودپسندی مانع به فزونی رسیدن است و بر اثر خودپسندی،  زشتی‌ها و معایب آشکار  می‌گردد».

اولا، انسان‌ها طبیعتا خطاکارند و ثانیا همه انسانها حق انتقاد دارند.

   

[[امام علی علیه‌السلام|علی(ع)]] فرمودند: