مأموریتی برای صلح: اصل 4 در ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

خاطره نویسی نوعی تاریخ نگاری شخصی و جانبدارانه است که بیشتر با تجربه‌های مستقیم و غیرمستقیم نویسنده سروکار دارد. اما به هر حال خاطره نویسی هم نکات و ظرایفی را باز می نمایاند که در تاریخ نگاری و تاریخ پژوهی دانشورانه کمتر یافت می‌شود. کتاب حاضر خاطرات نویسنده - ویلیام. ای. وارن- به عنوان مدیر برنامه‌ی اصل 4 ترومن در برهه‌ای حساس از تاریخ ایران است. اصل 4 ترومن برنامه‌ای بود که هری ترومن، رئیس جمهور ایالات متحده، در سال 1949 برای جلوگیری از نفوذ کمونیسم که در آن سال ها در آسیا، اروپای شرقی و آمریکای مرکزی سریعا در حال پیشرفت بود، آن را طراحی کرد. در سال 1330، اصل 4 فعالیت خود را در ایران تحت سرپرستی ویلیام. ای . وارن آغاز کرد. پس از وی کلارک گریگوری جایگزین شد و تا پایان سال فعالیت اصل 4، یعنی سال 1336، این مسئولیت را در اختیار داشت. اصل 4 ترومن در هفت سال فعالیت در ایران عمدتا به دنبال برنامه‌های به ظاهر بشردوستانه، اما در باطن کاملا سیاسی بود. وسیله‌ی اجرای این اهداف عملیات، فرهنگی، بهداشتی و اقتصادی به ویژه در روستاهای ایران بود. انتقال فناوری، دانش فنی و نوآوری‌های اصل 4 در آن دوره زمانی باعث شد از فقر و فلاکت مردم در دوران بسیار آشفته‌ی بعد از جنگ جهانی دوم کاسته شود. صدها پروژه‌ی آموزشی، بهداشتی با بودجه‌های اندکی در ایران اجرا شد که در فصول مختلف این کتاب به آن‌ها اشاره شده است. اصل 4 هم منابع مالی این پروژه‌ها را تأمین می کرد و هم ابزار کار، ماشین آلات و متخصصان مربوطه را به ایران دعوت می کرد تا آن‌ها اصول کار کردن و طرز بهره برداری از ماشین آلات را به ایرانیان آموزش دهند. در آغاز اجرای برنامه‌ی اصل 4، مشاوران و متخصصان آمریکایی با صداقت و صمیمیت دور از انتظاری در روستاهای کشور کار می کردند و روش‌های نوین زراعت، باغداری و دامداری را به روستاییان می آموختند. اما همراه با سایر اقدامات مخفی و تبلیغات آشکار دولت آمریکا در ایران، افکار عمومی نسبت به حضور این بیگانگان در کشور تغییر کرد و خدمات گروه اصل 4 نیز در چشم مردم کم رنگ شد.