۱۱۱٬۱۶۳
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ب هایی ' به 'بهایی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' می کرد' به ' میکرد') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
امام همواره مسئولین را سفارش میکردند به مدارا با مردم و می-فرمودند:»در مسائل ملایمت و جهت رحمت، بهتر از جهت خشونت تاثیر می-کند... با ملایمت انسان بهتر میتواند مسائل را حل کند تا با خشونت.» عذر خواهی امام از مردم در برخی از مقاطع تاریخ انقلاب،اظهار شرمندگی و کوچکی در مقابل آنان،توصیههای مکرر به مسئولین برای خدمت به مردم، به کارگیری الفاظ ساده و عامیانه در سخنرانیها همه وهمه نشان از احترام نهادن به عامه مردم و جلب توجه مسئولین به آنها دارد. | امام همواره مسئولین را سفارش میکردند به مدارا با مردم و می-فرمودند:»در مسائل ملایمت و جهت رحمت، بهتر از جهت خشونت تاثیر می-کند... با ملایمت انسان بهتر میتواند مسائل را حل کند تا با خشونت.» عذر خواهی امام از مردم در برخی از مقاطع تاریخ انقلاب،اظهار شرمندگی و کوچکی در مقابل آنان،توصیههای مکرر به مسئولین برای خدمت به مردم، به کارگیری الفاظ ساده و عامیانه در سخنرانیها همه وهمه نشان از احترام نهادن به عامه مردم و جلب توجه مسئولین به آنها دارد. | ||
چهارمین و آخرین بخش این کتاب، ریزشهای انقلاب و نوع برخورد [[موسوی خمینی، سید روحالله|حضرت امام خمینی(ره)]] با این افراد را تبیین میکند. افرادی که از خط اصیل انقلاب خارج شدند و برخورد امام که مثل همه ابعاد زندگی شان اخلاق مدار و با رعایت حق بود. در این بخش مواجهه حضرت امام با آقایان بازرگان، [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمداری]]، بنی صدر و آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. در مورد آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] سیر نامههای امام به او ورویکرد ناصحانه و تحذیری امام در این نامهها به خوبی برخورد اخلاقی ایشان را در این مقطع از تاریخ نشان میدهد. تلاش امام در جهت دور نگه داشتن آقای منتظری از بحرانی بود که نظام با آن دست و پنجه نرم | چهارمین و آخرین بخش این کتاب، ریزشهای انقلاب و نوع برخورد [[موسوی خمینی، سید روحالله|حضرت امام خمینی(ره)]] با این افراد را تبیین میکند. افرادی که از خط اصیل انقلاب خارج شدند و برخورد امام که مثل همه ابعاد زندگی شان اخلاق مدار و با رعایت حق بود. در این بخش مواجهه حضرت امام با آقایان بازرگان، [[شریعتمداری، سید محمدکاظم|شریعتمداری]]، بنی صدر و آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. در مورد آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] سیر نامههای امام به او ورویکرد ناصحانه و تحذیری امام در این نامهها به خوبی برخورد اخلاقی ایشان را در این مقطع از تاریخ نشان میدهد. تلاش امام در جهت دور نگه داشتن آقای منتظری از بحرانی بود که نظام با آن دست و پنجه نرم میکرد. این سیر در نامهای که امام به وزرا و نمایندگان مجلس نوشتند آشکار شد:»... شنیدم در جریان امر حضرت آقای منتظری نیستید و نمی دانید قضیه از چه قرار است. همین قدر بدانید که پدر پیرتان بیش از دو سال است در اعلامیهها و پیغام ها تمام تلاش خود را نموده است تا قضیه بدین جا ختم نگردد، ولی متأسفانه موفق نشد»....<ref> ر.ک: بینام، ص69-70</ref> | ||