۱۰۶٬۳۳۳
ویرایش
بیضون، ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'موثر' به 'مؤثر'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'تاریخ نگاری' به 'تاریخ‌نگاری') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'موثر' به 'مؤثر') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
دكتر بيضون هم اكنون استاد دانشگاهى در لبنان است. از وى مقالات متعددى بالغ بر 130 عنوان در نشريات علمى و ادبى منتشر شده و آثارى تحقيقى به صورت كتاب نيز از او به چاپ رسيده است. بیضون يكی از روشنفكران برجسته جهان عرب به شمار می‌رود كه آثار قلمی‌اش در همه كشورهای عرب مورد توجه و نقادی قرار می‌گيرد. | دكتر بيضون هم اكنون استاد دانشگاهى در لبنان است. از وى مقالات متعددى بالغ بر 130 عنوان در نشريات علمى و ادبى منتشر شده و آثارى تحقيقى به صورت كتاب نيز از او به چاپ رسيده است. بیضون يكی از روشنفكران برجسته جهان عرب به شمار می‌رود كه آثار قلمی‌اش در همه كشورهای عرب مورد توجه و نقادی قرار می‌گيرد. | ||
او جزء نومعتزلیون جهان عرب می‌باشد. مکتب تاریخ‌نگاری او در ادامه مکتب تازیخ نگاران عرب معاصر، همچون رضوان السعید و عماره المصری یک نوع مکتب تاریخ‌نگاری تکمیلی است. روش بیضون در تاریخ‌نگاری، اشکالیات و تحلیلات است. وی دیدی انتقادی و بدیع نسبت به وقایع تاریخی دارد. ابراهیم بیضون، برخلاف تاریخ نگاران مکتب سنتی از جمله طبری که وقایع و حوادث تاریخی را تنها به صورت روایات، بدون هیچ گونه تغییر و سلسه وار ذکر می‌کند و نتیجه‌گیری، اظهار نظر و قضاوت را در اختیار خواننده قرار می‌دهد، و مساله قضا و تقدیر الهی را یکی از مهمترین عوامل | او جزء نومعتزلیون جهان عرب می‌باشد. مکتب تاریخ‌نگاری او در ادامه مکتب تازیخ نگاران عرب معاصر، همچون رضوان السعید و عماره المصری یک نوع مکتب تاریخ‌نگاری تکمیلی است. روش بیضون در تاریخ‌نگاری، اشکالیات و تحلیلات است. وی دیدی انتقادی و بدیع نسبت به وقایع تاریخی دارد. ابراهیم بیضون، برخلاف تاریخ نگاران مکتب سنتی از جمله طبری که وقایع و حوادث تاریخی را تنها به صورت روایات، بدون هیچ گونه تغییر و سلسه وار ذکر می‌کند و نتیجه‌گیری، اظهار نظر و قضاوت را در اختیار خواننده قرار می‌دهد، و مساله قضا و تقدیر الهی را یکی از مهمترین عوامل مؤثر در حوادث و وقایع تاریخی می‌دانست، ابراهیم بیضون بر خلاف طبری و دیگر مورخان مکتب تاریخنگاران سنتی عرب تاریخ را از حالت تقدس بیرون می‌آورد و سرنوشت تاریخ و پدیده‌های تاریخی را نه تقدیر و مشیت الهی، بلکه اراده بشری و تفکر و تعقل و اراده بشری می‌دانست.<ref>عموری، حمیده، جان‌احمدی، فاطمه، فصلنامه تاریخ نو(سال ششم، شماره پانزدهم، تابستان 1395)</ref> | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||