خاورشناسان و حدیث شیعه: تفاوت میان نسخه‌ها

مطالعات حدیثی خاورشناسان دامنه‌ی گسترده‌ای دارد و نگاشته‌های آنان در این حوزه، حجم زیادی از کتابخانه‌های تخصصی حدیث را به خود اختصاص داده است. با پیروزی انقلاب اسلامی ایران، مطالعات حدیثی خاورشناسان رشد چشم گیری یافت و هم زمان، در کنار رجوع به منابع حدیثی اهل سنت، تحلیل و بررسی متون روایی شیعه، به طور ویژه در دستور کار شرق شناسان قرار گرفت. میزان این پژوهش ها، از ده‌ها رساله، کتاب و مقاله فراتر رفته، و دامنه‌ی آن، کم و بیش تمامی انواع شاخه‌های حدیث پژوهی در شیعه را شامل می‌شود. آگاهی از روش پژوهش، نتایج علمی، دغدغه‌ها و شبهه‌های خاورشناسان به مثابه یک نگاه بیرونی به دین چنان اهمیت دارد که امروزه، بررسی و نقد نوشته‌های آنان به عنوان یک رشته‌ی علمی، مورد اهتمام مسلمانان قرار گرفته است. علی رغم آنکه پژوهشگران مسلمان بسیاری به تحلیل و نقد مطالعات خاورشناسی در حوزه‌ی قرآن کریم و حدیث همت گماشتند، اما در زمینه‌ی شناخت و نقد مطالعات خاورشناسان با تمرکز بر حدیث شیعه، فعالیت های بسیار اندکی انجام شده است. کتاب پیش رو، بر اساس ضرورت گفتمان نقد آثار خاورشناسان در زمینه‌ی مطالعات حدیثی شیعه، نخست به شناسایی آثار آنان و سپس، به تبیین مسئله ها، اندیشه‌ها و مبانی فکری، و جریان ها و رویکردهای شرق شناسان پرداخته است. آنجه در این کتاب به آن پرداخته می‌شود:

فصل دوم: گونه شناسی و تحلیل ساختاری پژوهش ها- در این فصل تلاش شده است تا با شمارش دقیق و کامل مجموعه‌ی اقدامات پژوهشی خاورشناسان در حدیث شیعه، تحلیل درست و منطقی از برآورد آثار آنان صورت گیرد. بدین منظور، ابتدا گفتاری با عنوان «الگوهای طبقه بندی پژوهش‌های حدیثی خاورشناسان» ذکر می‌شود و مقصود آن است که به یک دسته بندی درست و منطقی از مجموعه‌ی فعالیت های حدیثی آنان دست یابیم. بر اساس مأخذشناسی و گونه شناسی صورت گرفته و نتایج حاصله از آن، نمونه‌هایی از پژوهش‌های به روش توصیفی گزارش خواهند شد. در نتایج این فصل به مهم‌ترین خاورشناسان در حوزه‌ی مطالعات حدیثی شیعه و شاخص ترین آثار نیز اشاره می‌شود.