کارنامه اهل‌بیت علیهم‌السلام در قرآن‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

قرآن کریم اساس اسلام است که خداوند با پیک الهی بر رسول رحمت، حضرت محمدبن عبدالله فروفرستاده است. رسول اکرم صل الله علیه و آله آخرین پیامبر و عصاره ی پیام آوران الهی، به امر خداوند در واپسین سخنان خود در اختتامیه ی مراسم باشکوه کنگره ی عبادی - سیاسی حچ، قرآن کریم و عترت را دو میراث ماندگار رسالت خویش و پیام آور سعادت و کمال انسان و هدایتگر او به سوی خدا معرفی کرد. بدین روی از نظرگاه اسلام، قران و عترت دو منبع اصیل دین شناخته شده اند و هرچند ممکن است در چگونگی منبع بودن آن دو، اختلافاتی میان فرقه های اسلامی می باشد، قرآن رتبه ی بلندی دارد؛ زیرا بدون هیچ کاستی و فزونی کلام حتمی خداست. بدین روی آیات، کلمات و حروف و چینش معتادار آن حامل پیام خداست و عترت معصوم نیز در همه ی عرصه های دینی همراه قرآن بوده، رهنمون انسان خداجوست. پیوند میان قرآن کریم و اهل بیت علیهم السلام پیوند میان نور و بینایی است. قرآن کریم نوری الهی است که قرین پیامبر اکرم صل الله علیه و آله شد، تا گواه رسالت و راستگویی او باشد و اهل بیت پیامبر اکرم از یک سو دیدگان بینا و از دیگر سو دستانی نیرومند و توانا دارند که خدای والا در قرآن کریم آن را درباره ی برخی بندگان ویژه اش ستوده است. آری آن بزرگواران با دیدگان تیزبین و الهی خود همه ی ظواهر و بواطن قرآن کریم را شناخته و به جامعه ی بشری شناسانده اند و با دستان توانا و نیرومند خود در نگهداری و نگهبانی از معارف نورانی قرآن کریم کوشیده اند و تبیین این شناخت علمی و آن صیانت عملی موضوع نوشتار حاضر است.<ref> [https://www.historylib.com/books/2543 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>