پرش به محتوا

منتخب رونق المجالس و بستان العارفين و تحفة المريدين: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''منتخب رونق المجالس و بستان العارفين و تحفة المريدين'''، مشتمل بر دو کتاب از دو نویسنده گمنام، حاوی حکایات عارفانه و موعظه‌ها و پندهای سودمند به زبان فارسی روان و دلنشین است. احمدعلی رجایی بخارایی (1295-1357ش)، مقدمه تحقیقی ارزشمندی قریب به یک‌صد صفحه بر کتاب نوشته است.
'''منتخب رونق المجالس و بستان العارفين و تحفة المريدين'''، مشتمل بر دو کتاب از دو نویسنده گمنام، حاوی حکایات عارفانه و موعظه‌ها و پندهای سودمند به زبان فارسی روان و دلنشین است. [[رجایی، احمدعلی|احمدعلی رجایی بخارایی]] (1295-1357ش)، مقدمه تحقیقی ارزشمندی قریب به یک‌صد صفحه بر کتاب نوشته است.


==منتخب رونق المجالس==
==منتخب رونق المجالس==
اصل رونق المجالس کتابی است به عربی به قلم ابوحفص عمر بن حسن سمرقندی، دارای بیست‌ودو باب و هر باب مشتمل بر ده حکایت، یعنی 220 حکایت در مجموع. تعداد حکایات منتخب رونق المجالس، 107 حکایت راجع به مسائل مختلف چون توحید، معجزات پیغامبر، توبه، توکل و فضل صلوات و مطالبی دینی ازاین‌دست است. نویسنده جابه‌جا از صوفیانی چون ابراهیم ادهم و ذوالنون مصری و سفیان ثوری و مالک دینار و ابراهیم خواص و یحیی بن معاذ رازی و نظائر آن حکایاتی آورده است و چند حکایت هم از اولیا و صوفیه سمرقند بی‌ذکر نام آنان دیده می‌شود. در هشت مورد حکایات مستقیماً از قول ابوحفص عمر بن حسن سمرقندی نقل شده است؛ گاه با ذکر کنیه و نام پدر و گاه با اشاراتی چون: عالم سمرقندی، دانشمند سمرقندی و دو بار با نام مؤلف و صاحب کتاب.
اصل رونق المجالس کتابی است به عربی به قلم [[س‍م‍رق‍ن‍دی‌، ع‍م‍رب‍ن‌ ح‍س‍ن‌|ابوحفص عمر بن حسن سمرقندی]]، دارای بیست‌ودو باب و هر باب مشتمل بر ده حکایت، یعنی 220 حکایت در مجموع. تعداد حکایات منتخب رونق المجالس، 107 حکایت راجع به مسائل مختلف چون توحید، معجزات پیغامبر، توبه، توکل و فضل صلوات و مطالبی دینی ازاین‌دست است. نویسنده جابه‌جا از صوفیانی چون ابراهیم ادهم و ذوالنون مصری و [[ثوری، سفیان بن سعید|سفیان ثوری]] و مالک دینار و ابراهیم خواص و [[رازی، یحیی بن معاذ|یحیی بن معاذ رازی]] و نظائر آن حکایاتی آورده است و چند حکایت هم از اولیا و صوفیه سمرقند بی‌ذکر نام آنان دیده می‌شود. در هشت مورد حکایات مستقیماً از قول ابوحفص عمر بن حسن سمرقندی نقل شده است؛ گاه با ذکر کنیه و نام پدر و گاه با اشاراتی چون: عالم سمرقندی، دانشمند سمرقندی و دو بار با نام مؤلف و صاحب کتاب.


منتخب رونق المجالس، به فارسی روان و رسا و ساده و استوار است و از این رهگذر به دیگر متون صوفیه بسیار شبیه است و بدون هیچ آرایش و پیرایش قلمی آن‌گونه که بر زبان آمده، ثبت شده است؛ ازاین‌رو شیرین و دلنشین است، چنان‌که گویی مردی از آن روزگاران با ما سخن می‌گوید.
منتخب رونق المجالس، به فارسی روان و رسا و ساده و استوار است و از این رهگذر به دیگر متون صوفیه بسیار شبیه است و بدون هیچ آرایش و پیرایش قلمی آن‌گونه که بر زبان آمده، ثبت شده است؛ ازاین‌رو شیرین و دلنشین است، چنان‌که گویی مردی از آن روزگاران با ما سخن می‌گوید.
خط ۳۶: خط ۳۶:


==بستان العارفين و تحفة المريدين==
==بستان العارفين و تحفة المريدين==
کتاب دوم از مجموعه حاضر، «بستان العارفين و تحفة المريدين» است که مؤلف آن نیز همانند کتاب اول، یعنی «منتخب رونق المجالس»، به‌درستی شناخته‌شده نیست؛ چراکه در هر دو نسخه توبینگن و ترکیه یادی و نامی از مؤلف آن به میان نیامده است. محقق، کتاب «بستان العارفين» ابواللیث سمرقندی (متوفی 373/375ق) را با کتاب حاضر مقایسه کرده و آن را تألیفی فقهی و این را مشتمل بر مباحث صوفیانه دانسته است. کتاب سمرقندی، مشتمل بر حدود 150 باب به زبان عربی است و حال آنکه این کتاب، دارای 25 باب به زبان فارسی است و البته نمی‌توان آن را حتی ترجمه‌گونه‌ای از کتاب مذکور دانست. محتمل است که این کتاب آن‌گونه که در «الوافي بالوفيات» آمده، نوشته محمد بن احمد بن جعفر طبسی نیشابوری (متوفی 482ق) بوده باشد. اما با قراین متعددی که محقق کتاب می‌آورد این کتاب نمی‌تواند همان بوده باشد؛ تنها می‌توان گمان برد که این کتاب را مردی طبسی به تازی تألیف کرده و ادیبی صوفی آن را از تازی به فارسی شیرین و روان محاوره‌ای برگردانده باشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحات صد، صدوشش و صدوهشت</ref>‏.
کتاب دوم از مجموعه حاضر، «بستان العارفين و تحفة المريدين» است که مؤلف آن نیز همانند کتاب اول، یعنی «منتخب رونق المجالس»، به‌درستی شناخته‌شده نیست؛ چراکه در هر دو نسخه توبینگن و ترکیه یادی و نامی از مؤلف آن به میان نیامده است. محقق، کتاب «[[بستان العارفین|بستان العارفين]]» [[سمرقندی، نصر بن محمد|ابواللیث سمرقندی]] (متوفی 373/375ق) را با کتاب حاضر مقایسه کرده و آن را تألیفی فقهی و این را مشتمل بر مباحث صوفیانه دانسته است. کتاب سمرقندی، مشتمل بر حدود 150 باب به زبان عربی است و حال آنکه این کتاب، دارای 25 باب به زبان فارسی است و البته نمی‌توان آن را حتی ترجمه‌گونه‌ای از کتاب مذکور دانست. محتمل است که این کتاب آن‌گونه که در «[[الوافي بالوفيات]]» آمده، نوشته [[محمد بن احمد بن جعفر طبسی نیشابوری]] (متوفی 482ق) بوده باشد. اما با قراین متعددی که محقق کتاب می‌آورد این کتاب نمی‌تواند همان بوده باشد؛ تنها می‌توان گمان برد که این کتاب را مردی طبسی به تازی تألیف کرده و ادیبی صوفی آن را از تازی به فارسی شیرین و روان محاوره‌ای برگردانده باشد<ref>ر.ک: مقدمه، صفحات صد، صدوشش و صدوهشت</ref>‏.


==پانویس ==
==پانویس ==