صحیفه جعفری (شرح احوال امامزاده ابوجعفر عریضی در یزد): تفاوت میان نسخه‌ها

عوامل گوناگون مذهبی، اجتماعی و سیاسی در اقامت سادات در جای جای ممالک اسلامی و احیانا تبدیل مزار ایشان به یک کانون مذهبی و زیارتگاه مردم مؤثر بوده است. این مسأله علاوه بر رونق نگارش کتب انساب و مزارات سادات در طول دوران اسلامی، امروزه نیز بنا بر اهمیت آن در ساختار حیات فکری و اجتماعی مسلمانان بخشی از پژوهش‌های نوین ایرانشناسی و اسلام شناسی را به خود معطوف داشته است.

اثری که اکنون در صدد معرفی آن هستیم جزئی از یک مجموعه‌ی خطی متعلق به کتابخانه‌ی مجلس شورای اسلامی به شماره‌ی 8867 می‌باشد  . نسخه‌ی مذکور، مجموعه‌ی اوراق و رسایل پراکنده‌ای با کتابت‌های مختلف مربوط به سده‌های دهم تا سیزدهم هجری بوده که به صورت یک جلد کتاب خطی صحافی شده و درسال 1344 هجری شمسی توسط کتابخانه‌ی مجلس از مرحوم سید محمد مشکوة ابتیاع شده است. هجدهمین جزء از نسخه‌ی مزبور متضمن رساله‌ای  کوچک موسوم به صحیفه‌ی جعفری در احوال امامزاده ابوجعفر یزد در پنج صحیفه است. این رساله به خط نسخ تحریری بد و بسیار مغلوط با سطوری متفاوت، در حدود اواخر سده‌ی دهم یا اوایل سده‌ی یازدهم هجری استنساخ شده است. استنساخ این نسخه علی رغم آن که ظاهرا بیش از چند دهه با تاریخ تألیف فاصله ندارد، لکن با توجه به دامنه‌ی اغلاط فراوان آن باید دست کم با دو یا چند واسطه نسبت به نسخه‌ی اصلی صورت گرفته باشد و یا آن که به دلایلی سهوهای زیادی در استنساخ آن به بار آمده باشد. رساله‌ی مزبور در روزگار شاه طهماسب صفوی (984-930ق) به سال 962 توسط شخصی از سادات نوربخش به نام محمد بن ناصرالحق بن سعد الحق بن محمد حسینی کاظمی تألیف شده است.<ref> [https://historylib.com/books/2515 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>