۱۴۶٬۵۳۱
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ش های ' به 'شهای '
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ت های' به 'تهای') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ش های ' به 'شهای ') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
کتاب، با هدف ارائه الگویی سازنده به نگارش در آمده و نویسنده، در آن کوشیده است تا ترسیمی جامع و نمایی روشن از جبههگیری و مبارزات سیاسی امامان معصوم در برابر حاکمان وقت و عالمان وابسته ارائه دهد. | کتاب، با هدف ارائه الگویی سازنده به نگارش در آمده و نویسنده، در آن کوشیده است تا ترسیمی جامع و نمایی روشن از جبههگیری و مبارزات سیاسی امامان معصوم در برابر حاکمان وقت و عالمان وابسته ارائه دهد. | ||
وی، بر این باور است که امامان معصوم، هیچگاه سیاست تسلیم بودن در برابر حاکمان جور را نپذیرفتند، و مشی آنان در برابر حاکمان وقت، و هدف نهایی آنان، در انتخاب شیوههای گوناگون، حفظ | وی، بر این باور است که امامان معصوم، هیچگاه سیاست تسلیم بودن در برابر حاکمان جور را نپذیرفتند، و مشی آنان در برابر حاکمان وقت، و هدف نهایی آنان، در انتخاب شیوههای گوناگون، حفظ ارزشهای دینی بوده است. | ||
مؤلف، با اشاره به شرایط دشوار امامان در دوران زندگانی خود، سیاستهای آنان را در چهار نوع سکوت، قدرت، تلاش کوتاه مدت و تلاش بلند مدت میداند، و با اشاره به سیاستهای [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] در ابلاغ پیام کربلا و دعوت اصلاحگرانه امام باقر و [[امام جعفر صادق علیهالسلام|صادق(ع)]]، به حضور علمی [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] در عرصههای فرهنگی و اجتماع پرداخته و نتیجه گرفته است که پیشوایان معصوم در برابر حاکمان ستمگر و عالمان دنیاطلب و فرقههای انحرافی، تلاش کردهاند تا خط اصیل اسلام و ارزشهای والای آن را حفظ نمایند، و نیز کوشیدهاند تا با ایجاد تشکیلات پنهانی و بهرهگرفتن از سپر تقیه، ضمن حفظ تشیع، به توسعه فرهنگ اهلبیت(ع) بپردازند، و حتی در عصر غیبت، با تعیین وکلا و فقها به عنوان واسطه میان خود و مردم، این خط مبارزه را ادامه دهند. نویسنده به این بهانه، ولایت فقیه و شرایط ولی فقیه و دلایل آن و موقعیت اجتماعی علما و فقها را نیز در این اثر، مورد بررسی قرار داده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص107</ref> | مؤلف، با اشاره به شرایط دشوار امامان در دوران زندگانی خود، سیاستهای آنان را در چهار نوع سکوت، قدرت، تلاش کوتاه مدت و تلاش بلند مدت میداند، و با اشاره به سیاستهای [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد(ع)]] در ابلاغ پیام کربلا و دعوت اصلاحگرانه امام باقر و [[امام جعفر صادق علیهالسلام|صادق(ع)]]، به حضور علمی [[امام رضا علیهالسلام|امام رضا(ع)]] در عرصههای فرهنگی و اجتماع پرداخته و نتیجه گرفته است که پیشوایان معصوم در برابر حاکمان ستمگر و عالمان دنیاطلب و فرقههای انحرافی، تلاش کردهاند تا خط اصیل اسلام و ارزشهای والای آن را حفظ نمایند، و نیز کوشیدهاند تا با ایجاد تشکیلات پنهانی و بهرهگرفتن از سپر تقیه، ضمن حفظ تشیع، به توسعه فرهنگ اهلبیت(ع) بپردازند، و حتی در عصر غیبت، با تعیین وکلا و فقها به عنوان واسطه میان خود و مردم، این خط مبارزه را ادامه دهند. نویسنده به این بهانه، ولایت فقیه و شرایط ولی فقیه و دلایل آن و موقعیت اجتماعی علما و فقها را نیز در این اثر، مورد بررسی قرار داده است.<ref> ر.ک: معاونت فرهنگی مجمع جهانی اهلبیت(ع)، ص107</ref> | ||