پرش به محتوا

تفسير غريب الموطأ: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۶: خط ۲۶:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''تفسير غريب الموطأ'''، نوشته [[ابن حبیب، عبدالملک|ابومروان عبدالملک بن حبیب بن سلیمان سلمى]] (238 یا 239-174ق)، عالم اندلسى مالکی‌مذهب است. نویسنده در این اثر دو جلدی (به‌خلاف نامش) همه متن «[[موطأ الإمام مالك|موطأ]]» را بررسی نکرده است. کتاب به شیوه «پرسش و پاسخ» سامان یافته و [[ابن حبیب، عبدالملک|عبدالملک]] خواسته است گره را از دشواری‌های فهم برخی از احادیث «مُوَطَّأ» بگشاید. محمد بن صالح عُثیمین (1347-‌1421ق) پژوهش این اثر را انجام داده است.
'''تفسير غريب الموطأ'''، نوشته [[ابن حبیب، عبدالملک|ابومروان عبدالملک بن حبیب بن سلیمان سلمى]] (238 یا 239-174ق)، عالم اندلسى مالکی‌مذهب است. نویسنده در این اثر دو جلدی (به‌خلاف نامش) همه متن «[[موطأ الإمام مالك|موطأ]]» را بررسی نکرده است. کتاب به شیوه «پرسش و پاسخ» سامان یافته و [[ابن حبیب، عبدالملک|عبدالملک]] خواسته است گره را از دشواری‌های فهم برخی از احادیث «مُوَطَّأ» بگشاید. عبدالرحمن بن سلیمان عُثیمین پژوهش این اثر را انجام داده است.


عُثیمین این کتاب را پژوهش و عرضه نموده است. او بر نام، نسَب، زادگاه، استادان، شاگردان، دیدگاه عالمان درباره نویسنده و اشعار او شرحی نوشته، سپس 130 شرح بر «[[موطأ الإمام مالك|موطأ]]» را شناسانده و توضیح داده است. آنگاه، ویژگی‌های تک‌نسخه‌ای را که در دست داشته، نمایانده است و آن را نیکو شمرده و در ادامه، شیوه پژوهش خود را توضیح داده است. عُثیمین، نص کتاب را با عنوان‌هایی که خود بر آن افزوده و با تعلیقه‌ها و شرح‌هایی که بر نص نوشته، عرضه نموده و هشت فهرست را به آن افزوده است<ref>ر.ک: ا.م.ض، ص560-559</ref>‏.
عُثیمین این کتاب را پژوهش و عرضه نموده است. او بر نام، نسَب، زادگاه، استادان، شاگردان، دیدگاه عالمان درباره نویسنده و اشعار او شرحی نوشته، سپس 130 شرح بر «[[موطأ الإمام مالك|موطأ]]» را شناسانده و توضیح داده است. آنگاه، ویژگی‌های تک‌نسخه‌ای را که در دست داشته، نمایانده است و آن را نیکو شمرده و در ادامه، شیوه پژوهش خود را توضیح داده است. عُثیمین، نص کتاب را با عنوان‌هایی که خود بر آن افزوده و با تعلیقه‌ها و شرح‌هایی که بر نص نوشته، عرضه نموده و هشت فهرست را به آن افزوده است<ref>ر.ک: ا.م.ض، ص560-559</ref>‏.