سلماسی، حسن بن ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حسن بن ابراهیم سلماسی''' (زنده تا 624ق)، نویسنده شافعی‌مذهب قرن هفتم هجری، صاحب کتاب «الرسالة الشرفية في تقاسيم العلوم اليقينية».

منابع موجود، درباره احوال و آثار سلماسی، سخنی نگفته‌‌اند. بنابراین، یگانه منبع در این‌باره، مجموعه به‌یادگارمانده از او در کتابخانه فاتح استانبول است. بر اساس این مجموعه، می‌دانیم که سلماسی به کار وراقی و نساجی اشتغال داشته و در واپسین سطرهای کتابش تحت عنوان «الرسالة الشرفية» نیز شاهدیم که از بدی روزگار و کار خویش، نالان بوده است<ref>ر.ک: نورانی‌نژاد، حمیده؛ کریمی زنجانی اصل، محمد، ص74</ref>.

وی در شمار دوستداران وزیر شیعی‌مذهب اصفهان روزگار خویش، ابوالحسن علی بن حاج اسماعیل بوده و رسائل موجود در «الرسالة الشرفية» را در فاصله سال‌های 614 تا 624ق، برای او به نگارش درآورده است. این رسائل در یک طبقه‌بندی کلی، سه پندنامه سیاسی - اخلاقی، دو متن پزشکی ترجمه‌شده به فارسی و رساله‌ای در تقسیم‌بندی علوم را شامل می‌شوند. پندنامه‌های اخلاقی عبارتند از: «قابوس‌نامه»؛ «رسالة في السياسة الخاصة و العامة» (که به بهترین نحو، مبین ادغام تقسیم‌بندی سه‌گانه فلاسفه در اخلاقیات اندرزآمیز است)؛ «مختصر في الأمثال و الأشعار (که در فصول پنج‌گانه آن، اندرزهایی از پیامبر(ص) و پادشاهان و خلفا و حکما نقل شده است) و رساله‌های پزشکی نیز عبارتند از: ترجمه «تقويم الصحة» ابن بطلان بغدادی و ترجمه «رساله الذهبية» منسوب به امام رضا(ع) که به امر وزیر یادشده صورت پذیرفته است و توجه به ترجمه آن، به‌خوبی برمی‌نماید که چرا سلماسی به‌رغم تمایلات آشکار شافعی‌اش، در «رساله الشرفية» به اکرام و اعزازی تمام از علی(ع) یاد می‌کند<ref>ر.ک: همان</ref>.