انيس العشاق: تفاوت میان نسخه‌ها

# '''انیس العشّاق''': 19 باب دارد و نویسنده، 600 بیت از شاعران گوناگون، از عنصری قرن پنجم تا شاعران قرن هشتم آورده است و احتمال دارد که برخی از ابیات نیز از خود او باشد و فقط در یک مورد گفته است: «رامی گوید:

# '''منظومه باباکوهی''': در این منظومه که صبغه‌ای عرفانی دارد، نخست عشق مادی به‌صورت یک مقدمه تمرینی آغاز شده و حواسّ سالک را بر کانونی متمرکز می‌سازد، سپس در ضمن انجام دادن اعمالی که جنبه سیر و سلوک دارد، به‌تدریج در او استعداد و زمینه‌ای برای تغییر حال فراهم آمده و سالک با این دگرگونی، از عشق مخلوق گسسته و به محبت خالق می‌پیوندد و به مقصود می‌رسد<ref>ر.ک: همان، ص101</ref>.

# '''منظومه ده نامه''': این منظومه به‌صورت مناظره بین گیسو و شانه، آتش و شمع و چند عنصر دیگر سروده شده است. در این مناظره‌ها هریک از دو طرف مناظره، امتیازاتی برای خود برشمرده و خود را برتر از طرف مقابل می‌داند. گاهی هم عارفی سخنور بین آن دو داوری کرده و آنها را به رعایت اخلاق و ادب دعوت می‌کند و در ضمن، بینش و نظر خود را نسبت به مطالب آنان بیان می‌دارد. رامی در ضمن مطالب این منظومه، شرح مختصری از زندگی پادشاه معاصر و ممدوح خود، سلطان اویس جلایری را بیان کرده و کوشیده است تا مزیت سخنوری و پایگاه و منزلت خود را نیز مطرح سازد...<ref>ر.ک: همان، ص110-111</ref>.

# '''اشعار و غزلیات''': شرف‌الدین رامی از شاعران نامی قرن هشتم هجری و از سخنوران دربار سلطان اویس جلایری بوده و کتاب‌های «حقایق الحدائق» و «انیس العشّاق» و «منظومه ده نامه» خود را بدو تقدیم کرده است... متأسفانه جز مقداری از سروده‌های او که به‌مناسبتی در یک جُنگ ادبی آمده است، دیوان کاملی از اشعار او به دست نیامد... این اشعار شامل غزل، قصیده و ترکیب‌بند است<ref>ر.ک: همان، ص137-138</ref>.

# '''بدایع الصنایع''': رساله‌ای در قالب نثر و نظم با موضوع علم بدیع، ولی به‌صورت مختصر است و به‌گفته [[محسن کیانی (میرا)]]، در مقایسه با کتاب‌های بدیعی، مطلب قابل توجهی ندارد و در جاهایی هم رشته سخن گسسته و نارساست<ref>ر.ک: همان، ص154</ref>.