۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (ویرایش Hbaghizadeh@noornet.net (بحث) به آخرین تغییری که A-esmaili@noornet.net انجام داده بود وا...) |
جز (جایگزینی متن - 'طبرى' به 'طبرى ') |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
1- [[شيخ مفيد]] در عرصه فقاهت و اجتهاد. | 1- [[شيخ مفيد]] در عرصه فقاهت و اجتهاد. | ||
2- بعد فقهى و اجتهادى طبرى. | 2- بعد فقهى و اجتهادى [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] . | ||
3- سير تاريخى تفسير و علوم قرآن. | 3- سير تاريخى تفسير و علوم قرآن. | ||
خط ۲۱۱: | خط ۲۱۱: | ||
مقاله اول در باره [[شيخ مفيد]] است و«[[شيخ مفيد]] در عرصه فقاهت و اجتهاد» نام دارد. ظاهرا اين مقاله براى كنگره بزرگداشت [[شيخ مفيد]] نگارش يافته و از بخشهايى مانند جامعيت علمى [[شيخ مفيد]]، تدريس [[شيخ مفيد]]، جلسات علمى مفيد با عالمان مذاهب، مفيد از ديدگاه عالمان شيعه و سنى، فقه اجتهادى [[شيخ مفيد]]، منابع اجتهادى [[شيخ مفيد]]، تشكيل شده است. | مقاله اول در باره [[شيخ مفيد]] است و«[[شيخ مفيد]] در عرصه فقاهت و اجتهاد» نام دارد. ظاهرا اين مقاله براى كنگره بزرگداشت [[شيخ مفيد]] نگارش يافته و از بخشهايى مانند جامعيت علمى [[شيخ مفيد]]، تدريس [[شيخ مفيد]]، جلسات علمى مفيد با عالمان مذاهب، مفيد از ديدگاه عالمان شيعه و سنى، فقه اجتهادى [[شيخ مفيد]]، منابع اجتهادى [[شيخ مفيد]]، تشكيل شده است. | ||
مقاله دوم در باره طبرى است. وى از دانشمندان صاحب نام اهل سنت است كه در رشتههاى مهم علمى مانند فقه، حديث، علوم قرآن، شعر، لغت، صرف و نحو استاد بوده است. تأليف فقهى | مقاله دوم در باره [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] است. وى از دانشمندان صاحب نام اهل سنت است كه در رشتههاى مهم علمى مانند فقه، حديث، علوم قرآن، شعر، لغت، صرف و نحو استاد بوده است. تأليف فقهى [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] ، تمايز شيوه [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] از اخبارىگرى، منابع اجتهاد در شيوه [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] ، ويژگى [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] در اجتهاد و... از بخشهاى مختلف اين مقاله است. | ||
سومين مقاله در بيان سير تاريخى تفسير و علوم قرآن است كه مؤلف با نگاهى به زمان پيدايش تفسير و علوم قرآن، اين علوم بىبديل را در طول چهارده قرن اسلامى به بحث و گفتوگو گذاشته است. | سومين مقاله در بيان سير تاريخى تفسير و علوم قرآن است كه مؤلف با نگاهى به زمان پيدايش تفسير و علوم قرآن، اين علوم بىبديل را در طول چهارده قرن اسلامى به بحث و گفتوگو گذاشته است. |
ویرایش