۱۰۶٬۳۳۱
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'نکته ی ' به 'نکتهی ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'مجموعه ها' به 'مجموعهها') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
این اثر در مجموع تمیاجتماعی دارد و از مردم و نامردمیها و از سیاستهای کلان جهانی که بر علیه انسان و انسانیّت است در رویکردهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و نظامیمیگوید. در واقع از قدرت ناراست در کجی و خلاف انسان و انسانیت. شعر در نظر این شاعر باید خروشی علیه بیداد و ستمها از هر نوع آن باشد، شعر باید دفاع از انسان و حریم انسایت باشد، شعر باید آگاهی بخش و نویددهنده باشد. از این رو شعر متعهّد در بلندای زمان خود میایستد و کاری را میکند که از غیر آن بر نمیآید. | این اثر در مجموع تمیاجتماعی دارد و از مردم و نامردمیها و از سیاستهای کلان جهانی که بر علیه انسان و انسانیّت است در رویکردهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و نظامیمیگوید. در واقع از قدرت ناراست در کجی و خلاف انسان و انسانیت. شعر در نظر این شاعر باید خروشی علیه بیداد و ستمها از هر نوع آن باشد، شعر باید دفاع از انسان و حریم انسایت باشد، شعر باید آگاهی بخش و نویددهنده باشد. از این رو شعر متعهّد در بلندای زمان خود میایستد و کاری را میکند که از غیر آن بر نمیآید. | ||
از استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] تا کنون چندین مجموعه شعر به انتشار رسیده که هر کدام به این مقوله متعهّد بوده است، از این | از استاد [[محمدی وایقانی، کاظم|کاظم محمّدی]] تا کنون چندین مجموعه شعر به انتشار رسیده که هر کدام به این مقوله متعهّد بوده است، از این مجموعهها میتوان به [[نقطهی آغاز]]، [[میر بهار]]، [[شهر بهشت]]، [[نرد عشق]]، [[رباعی ایّام، ایّام رباعی]]، [[تازیانههای رباعی]] و [[خم گلرنگ]] اشاره کرد | ||
رباعیهای اجتماعی با این دید که تلفیقی از عقل و دین باشد و نقش فرد و جامعه را گوشزد کند البتّه زیاد نیست. اغلب رباعیات مربوط به اشعار عاشقانه است و یا نهایت در اوج خود مقولات عرفانی را دنبال میکند. از دیوانهای شاعران و ادیبان بزرگ چنین بر میآید که یا در وصف عشق رباعی سرودهاند و یا عرفان را نشانه رفتهاند، این بسیار نیک است ولی اندکی با مردم عادی جامعه فاصله دارد و مردم نیاز دارند تا از جنس عام و از جنس و شکل زندگی خودشان چیزی را بشنوند و یا بخوانند. نه همه عارفند و نه عاشق، ولی همه انسانند یا لااقل فکر میکنند انسانند و برای انسان ماندن و از انسانیّت دور نشدن محتاج تلنگرهای انسانی هستند تا از مدار وجدان و دین و عقل و فطرت دور نیفتند و این چیزی است که امروزه ما به آن بیشتر نیازمندیم. کتاب شهر بهشت تا اندازهای پاسخی است به این نیاز. | رباعیهای اجتماعی با این دید که تلفیقی از عقل و دین باشد و نقش فرد و جامعه را گوشزد کند البتّه زیاد نیست. اغلب رباعیات مربوط به اشعار عاشقانه است و یا نهایت در اوج خود مقولات عرفانی را دنبال میکند. از دیوانهای شاعران و ادیبان بزرگ چنین بر میآید که یا در وصف عشق رباعی سرودهاند و یا عرفان را نشانه رفتهاند، این بسیار نیک است ولی اندکی با مردم عادی جامعه فاصله دارد و مردم نیاز دارند تا از جنس عام و از جنس و شکل زندگی خودشان چیزی را بشنوند و یا بخوانند. نه همه عارفند و نه عاشق، ولی همه انسانند یا لااقل فکر میکنند انسانند و برای انسان ماندن و از انسانیّت دور نشدن محتاج تلنگرهای انسانی هستند تا از مدار وجدان و دین و عقل و فطرت دور نیفتند و این چیزی است که امروزه ما به آن بیشتر نیازمندیم. کتاب شهر بهشت تا اندازهای پاسخی است به این نیاز. |