آجری، محمد بن حسین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ابوبكر محمد بن حسین بن عبدالله آجُرّى بغدادی''' (ح280 - 360ق893/ - 971م)، فقيه و محدث شافعی  

در حدود 280 ق در محله درب الآجر در غرب بغداد زاده شد. بيشتر رجال‌شناسان، مذهب او را شافعى گفته‌اند، اما برخى نيز وى را حنبلى دانسته‌اند.  

مشايخ او در حديث ابومسلم كَجّى، ابوشعيب حَرّانى، احمد بن يحيى حُلْوانى، جعفر بن محمد فاريابى، مُفضّل بن محمد جندى، احمد بن حسن بن عبدالجبار صوفى و گروهى ديگر بوده‌اند و كسانى چون على بن بشران، عبدالملك بن بشران، على بن احمد بن عمر المقرى و [[ابونعیم، احمد بن عبدالله|ابونعيم اصفهانى]] از او روايت كرده‌اند.

وى تا 330ق942/م، در بغداد حديث گفت و سپس به مكه رفت و مجاور شد و تا پایان عمر در آنجا به نقل حديث اشتغال داشت. بروكلمان و سزگین از او با نام محمد بن حسین بن على ياد كرده‌اند كه ظاهراً خطاست.

[[سزگین، فؤاد|سزگین]] آثار زير را از او نام برده كه نسخه‌هاى خطى آنها در مراكزى كه ذيلاً ياد مى‌شود، باقى است:

#أربعون حديثاً، لندبرگ، بريل (ليدن، هلند)؛