تراژدی جهان اسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تراژدی جهان اسلام''' تألیف محسن حسام مظاهری؛ هدف پژوهش حاضر، گردآوری، بررسی و تدوین داده‌های تاریخی و تحلیلی درباره‌ی آیین عزاداری شیعه در ایران (از صفویه تا امروز) از خلال آثار سفرنامه نویسان، مستشرقان و ایران شناسان و برای رسیدن به شناخت و فهمی حتی الامکان جامع و دقیق از روند پیدایش و تحول آیین مذکور است. به دلیل فقدان رویکرد تاریخ‌نگاری اجتماعی در بین ایرانیان تا دوره‌ی معاصر، سفرنامه‌ها و آثار توصیفی و تحلیلی مستشرقان و ایران شناسان، منابعی منحصر به فرد و ارزشمند در شناخت جامعه ی ایرانی خصوصا در قرن‌های دهم تا سیزدهم هجری محسوب می‌شوند.

کتاب پیش رو محصول پژوهشی با موضوع گرآوری، تدوین بررسی و نقد اسناد (نوشتاری و تصویری]، گزارش ها و تحلیل‌های سفرنامه نویسان، مستشرقان و ایران شناسان غیرمسلمان درباره‌ی آیین‌های عزاداری شیعیان در ایران است. مجموعه ی حاضر که 3 جلدی است، در جلد اول خود به ارائه ی دو بخش می‌پردازد. در بخش نخست گزارش ها و توصیفاتی به زبان فارسی توسط سفرنامه نویسان خارجی از مراسم عزاداری و نیز اسناد تصویری که در منابع خارجی درباره‌ی این مراسم آمده، گردآوری شده است. این مطالب به ترتیب زمانی و تفکیک مقاطع تاریخی، تنظیم و تدوین گردیده است. لازم به ذکر است که آیین عزاداری در این حدود پنج قرن (از صفویه تا امروز) کیفیت ثابت و یکسانی نداشته و مانند هر پدیده ی اجتماعی - فرهنگی دیگر، تغییرات بسیاری را تجربه کرده است. این تغییرات در سفرنامه‌ها به خوبی انعکاس یافته است. که 8 رخداد را می‌توان به عنوان نقاط عطف در سیر تغییرات عزاداری در این پنج قرن به حساب آورد:

فصل سوم: از آغاز قاجار تا میانه ی مشروطه: توسعه و تراکم (1907-1789م)

فصل چهارم: از میانه ی مشروطه تا نیمه‌ی اول سلطنت رضا شاه: افول تدریجی (1929-1908م)

در این بخش، مجموعا 290 گزارش و سند درباره‌ی کیفیت عزاداری در ادوار مختلف بررسی شده که 216 مورد آن‌ها گزارش مکتوب و 74 مورد نیز تصویری است. نخستین گزارش بررسی شده، متعلق است به میکله ممبره از عزاداری محرم سال 1539م/ 916 ش در تبریز و آخرین گزارش نیز متعلق است به پائولو وودز و سرژ میشل از عزاداری محرم در سال 2009م/ 1388ش در قم.