فتح الغفور بشرح منظومة القبور: تفاوت میان نسخه‌ها

سیوطی مباحث منظومه را در سه موضوع کلی که مربوط به «انسان مُرده»، «فرشتگان مرگ» و «روح» می‌شود، پیش برده است. این مباحث عبارتند از: وجوب ایمان به سؤال دو فرشته مرگ و ادله‌ای که از کتاب (قرآن) و سنت بر آن گواهی می‌دهد؛ شبهات منکران آزمایش و پرسش که در گور است، به همراه پاسخ به آنان و حکمشان؛ حکمتی که در سؤال از میت وجود دارد به ضمیمه دیدگاه‌های این مسأله؛ دستور پیامبر(ص) به آموختن پاسخ پرسش‌های دو فرشته مرگ؛ حکم تلقین مُرده پس از دفن او و مشروعیت درخواست ثبات برای او؛ اختصاص سؤال قبر به امت پیامبر(ص)؛ نحوه پرسش از کسی که به جهاتی دفن نشده است؛ استثناشدگان از پرسش؛ آرای گوناگون در سؤال فرشتگان و جنیان؛ پرسش و تلقین از کودکان و ابلهان؛ پرسش از کافران و کودکانشان و پرسش از منافقان؛ نام و صفات دو فرشته مرگ و نحوه پرسشگری آنان؛ تکرار و مدت پرسش و سرنوشت که ارواح در گور دارند.<ref>ر.ک: شهری، محمد بن عوض بن عبدالله، ص33</ref>‏

این کتاب واسطه ارتباط میان دو نوشته دیگر است: یکی، «شرح الصدور بحال الموتی و القبور» است که رخدادهای پیش از مرگ و پیش از ورود به گور را دربردارد و دیگری، «البدور السافرة عن أمور الآخرة» است که رستاخیز آدمی و ورود به بهشت و دوزخ را پوشش می‌دهد. ازاین‌رو این منظومه، تکمیل‌کننده و تأکید‌کننده مطالب «شرح الصدور» و پیوند‌دهنده آن با «البدور السافرة» است. التبثیت به پرسش‌ها و شبهه‌هایی مانند «ادراک ‌نکردن و ندیدن نعمت‌ها و عذاب گور» که مخالفان درباره برزخ دارند و نیز، به برخی گفته‌های سست (مانند اینکه پرسش‌های رستاخیز به زبان سُریانی است) پاسخ می‌دهد. توجه عالمان به این منظومه و نوشتن شرح‌های متعدد بر آن، گویای جایگاه ممتاز این منظومه در میان آنان است.<ref>ر.ک: همان، ص41-40</ref>‏