۱۰۶٬۶۹۶
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'می کند' به 'میکند') |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
شارح از عالمان بزرگ عصر خود بوده و به مولانا و آثارش خصوصاً مثنوی معنوی عشق میورزیده و دایم به تدریس و حل مشکلات آن میپرداخته است. در سالهای پایانی عمر به | شارح از عالمان بزرگ عصر خود بوده و به مولانا و آثارش خصوصاً مثنوی معنوی عشق میورزیده و دایم به تدریس و حل مشکلات آن میپرداخته است. در سالهای پایانی عمر به | ||
تشویق استادش، خواجه ابوالوفای خوارزمی از سلسلۀ کبرویه؛ به شرح و تفسیرکامل مثنوی اقدام | تشویق استادش، خواجه ابوالوفای خوارزمی از سلسلۀ کبرویه؛ به شرح و تفسیرکامل مثنوی اقدام میکند.<ref> ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص280</ref> | ||
کتاب حاضر، اولین شرح [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] است که تقریبا یک قرن پس از تدوین مثنوی، نوشته شده است و به شرح سه دفتر از دفترهای ششگانه [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] اختصاص دارد و مؤلف توفیق شرح سه دفتر دیگر را نیافته است. وی مقدمهای مفصل، بر این شرح نگاشته و در آن، اصول عرفان اسلامی را بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه نه</ref>. | کتاب حاضر، اولین شرح [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] است که تقریبا یک قرن پس از تدوین مثنوی، نوشته شده است و به شرح سه دفتر از دفترهای ششگانه [[مثنوی معنوی|مثنوی مولوی]] اختصاص دارد و مؤلف توفیق شرح سه دفتر دیگر را نیافته است. وی مقدمهای مفصل، بر این شرح نگاشته و در آن، اصول عرفان اسلامی را بیان کرده است<ref>ر.ک: مقدمه، ج1، صفحه نه</ref>. | ||
خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
بحثهای نظری عرفان شده است. مقاله چهارم، در بیان حضرات ذاتیه و بعضی مراتب کلیه است. مقاله پنجم در اسماء و صفات الهی و مقاله ششم در عوالم و حضرات خمسه الهیه و مقاله هفتم در مبدأ و معاد است. در مقاله هشتم، خوارزمی به بیان حقیقت روح و فرق میان ظهورات و مراتب آن در عالم کبیر و عالم صغیر پرداخته است. در مقاله نهم، بحث خود را با تجلّی حق آغاز میکند و روح را مظهر و محل تجّلی میداند که در پرتو آن راه فنا و نیستی را طی میکند و اصول ده گانه آن را شرح میدهد. مقاله دهم، در بیان حقیقت محبّت و اقسام آن نوشته شده است. | بحثهای نظری عرفان شده است. مقاله چهارم، در بیان حضرات ذاتیه و بعضی مراتب کلیه است. مقاله پنجم در اسماء و صفات الهی و مقاله ششم در عوالم و حضرات خمسه الهیه و مقاله هفتم در مبدأ و معاد است. در مقاله هشتم، خوارزمی به بیان حقیقت روح و فرق میان ظهورات و مراتب آن در عالم کبیر و عالم صغیر پرداخته است. در مقاله نهم، بحث خود را با تجلّی حق آغاز میکند و روح را مظهر و محل تجّلی میداند که در پرتو آن راه فنا و نیستی را طی میکند و اصول ده گانه آن را شرح میدهد. مقاله دهم، در بیان حقیقت محبّت و اقسام آن نوشته شده است. | ||
خوارزمی پس از مقدمه، شروع به شرح مثنوی | خوارزمی پس از مقدمه، شروع به شرح مثنوی میکند. روش کار او چنین است که ابتدا متن یک يا چند بیتی که نیازمند شرح دیده ذکر میکند و بعد مفهوم عرفانی آن را شرح و بسط میدهد. در ضمن شرح، آیات و روایاتی که با معنی ابیات مورد نظر متناسب است نقل میکند و نیز در توضیح ابیات از کلمات بزرگان و حکایات صوفیان و اشعار و امثال بهره میگیرد. همچنین در بسط مطالب از اشعاری که ظاهراً سرودۀ خود شارح است استفاده میکند. خوارزمی در نوشتار خود از آرایههای ادبی، مانند سجع و جناس و استعاره نیز کمک میگیرد که گاه سخنش پُر تکلّف و خسته کننده میشود. اما آنچه در تألیف جواهر الاسرار بیشتر مورد توجه خوارزمی بوده کوشش در تزکیه نفس و تهذیب اخلاق و رسیدن به درجات عالی انسانی است؛ همان چیزی که مولانا در مثنوی دنبال میکند. | ||
اقدامات مصحح در این اثر، شامل نگارش پیش گفتار، تصحیح و تحشیه متن میشود. وی در پیشگفتار به معرفی کتاب و نسخههای خطی آن میپردازد و نسخههایی را که پیش رو داشته نام میبرد: ۱. نسخه دانشگاه تهران، تاریخ کتابت۸۴۱ هجری؛ ۲. نسخه کتابخانه ملی، تاریخ کتابت ۸۸۹ هجری؛ ۳. نسخه کتابخانه آستان مقدس رضوی تاریخ کتابت ۱۰۳۹ هجری؛ ۴ نسخه لکنهو کتابت شده در سال ۱۳۱۲هجری. در تصحیح این کتاب، نسخه دانشگاه تهران، | اقدامات مصحح در این اثر، شامل نگارش پیش گفتار، تصحیح و تحشیه متن میشود. وی در پیشگفتار به معرفی کتاب و نسخههای خطی آن میپردازد و نسخههایی را که پیش رو داشته نام میبرد: ۱. نسخه دانشگاه تهران، تاریخ کتابت۸۴۱ هجری؛ ۲. نسخه کتابخانه ملی، تاریخ کتابت ۸۸۹ هجری؛ ۳. نسخه کتابخانه آستان مقدس رضوی تاریخ کتابت ۱۰۳۹ هجری؛ ۴ نسخه لکنهو کتابت شده در سال ۱۳۱۲هجری. در تصحیح این کتاب، نسخه دانشگاه تهران، |