۱۴۷٬۵۹۶
ویرایش
صحیفه جعفری (شرح احوال امامزاده ابوجعفر عریضی در یزد): تفاوت میان نسخهها
صحیفه جعفری (شرح احوال امامزاده ابوجعفر عریضی در یزد) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۴:۱۴
، ۹ فوریهٔ ۲۰۲۴جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)'
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'جریان های' به 'جریانهای') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره =/م26 ح5 / 53/5 BP | | کد کنگره =/م26 ح5 / 53/5 BP | ||
| موضوع =محمد بن علي (ع)، 350؟ - 424ق | | موضوع =محمد بن علي(ع)، 350؟ - 424ق | ||
امامزادهها - ايران - يزد - متون قديمي تا قرن 14 | امامزادهها - ايران - يزد - متون قديمي تا قرن 14 | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
عوامل گوناگون مذهبی، اجتماعی و سیاسی در اقامت سادات در جای جای ممالک اسلامی و احیانا تبدیل مزار ایشان به یک کانون مذهبی و زیارتگاه مردم مؤثر بوده است. این مسأله علاوه بر رونق نگارش کتب انساب و مزارات سادات در طول دوران اسلامی، امروزه نیز بنا بر اهمیت آن در ساختار حیات فکری و اجتماعی مسلمانان بخشی از پژوهش های نوین ایرانشناسی و اسلام شناسی را به خود معطوف داشته است. | عوامل گوناگون مذهبی، اجتماعی و سیاسی در اقامت سادات در جای جای ممالک اسلامی و احیانا تبدیل مزار ایشان به یک کانون مذهبی و زیارتگاه مردم مؤثر بوده است. این مسأله علاوه بر رونق نگارش کتب انساب و مزارات سادات در طول دوران اسلامی، امروزه نیز بنا بر اهمیت آن در ساختار حیات فکری و اجتماعی مسلمانان بخشی از پژوهش های نوین ایرانشناسی و اسلام شناسی را به خود معطوف داشته است. | ||
ولایت یزد نیز در مقاطع مختلف تاریخ دوره ی اسلامی به لحاظ جذب طیف هایی از سادات علوی جایگاه برجسته ای دارد. در این میان، امامزاده ابوجعفر محمد بن علی بن عبیدالله بن احمد شعرانی بن علی عریضی بن امام صادق (ع) که در افواه مردم یزد مشهوربه امامزاده جعفر است، بزرگترین امامزاده ی یزد به شمار می رود. چنان که برخی از مشاهیر سادات یزد چون سید رکن الدین یزدی (متوفی 732ق) و فرزندش سید شمس الدین (متوفی 733) از نوادگان وی بوده اند. اهمیت این امامزاده موجب شد تا تواریخ یزد هر یک جزئی از مطالب خود را به شرح احوال وی و مزارش اختصاص دهند. در میان پژوهندگان دوره ی معاصر نیز بسیاری از اساتید و بزرگان به پژوهش و تألیف آثاری در این باب دست یازیده اند. | ولایت یزد نیز در مقاطع مختلف تاریخ دوره ی اسلامی به لحاظ جذب طیف هایی از سادات علوی جایگاه برجسته ای دارد. در این میان، امامزاده ابوجعفر محمد بن علی بن عبیدالله بن احمد شعرانی بن علی عریضی بن امام صادق(ع) که در افواه مردم یزد مشهوربه امامزاده جعفر است، بزرگترین امامزاده ی یزد به شمار می رود. چنان که برخی از مشاهیر سادات یزد چون سید رکن الدین یزدی (متوفی 732ق) و فرزندش سید شمس الدین (متوفی 733) از نوادگان وی بوده اند. اهمیت این امامزاده موجب شد تا تواریخ یزد هر یک جزئی از مطالب خود را به شرح احوال وی و مزارش اختصاص دهند. در میان پژوهندگان دوره ی معاصر نیز بسیاری از اساتید و بزرگان به پژوهش و تألیف آثاری در این باب دست یازیده اند. | ||
اثری که اکنون در صدد معرفی آن هستیم جزئی از یک مجموعه ی خطی متعلق به کتابخانه ی مجلس شورای اسلامی به شماره ی 8867 می باشد. نسخه ی مذکور، مجموعه ی اوراق و رسایل پراکنده ای با کتابتهای مختلف مربوط به سده های دهم تا سیزدهم هجری بوده که به صورت یک جلد کتاب خطی صحافی شده و درسال 1344 هجری شمسی توسط کتابخانه ی مجلس از مرحوم سید محمد مشکوة ابتیاع شده است. هجدهمین جزء از نسخه ی مزبور متضمن رساله ای کوچک موسوم به صحیفه ی جعفری در احوال امامزاده ابوجعفر یزد در پنج صحیفه است. این رساله به خط نسخ تحریری بد و بسیار مغلوط با سطوری متفاوت، در حدود اواخر سده ی دهم یا اوایل سده ی یازدهم هجری استنساخ شده است. استنساخ این نسخه علی رغم آن که ظاهرا بیش از چند دهه با تاریخ تألیف فاصله ندارد، لکن با توجه به دامنه ی اغلاط فراوان آن باید دست کم با دو یا چند واسطه نسبت به نسخه ی اصلی صورت گرفته باشد و یا آن که به دلایلی سهوهای زیادی در استنساخ آن به بار آمده باشد. رساله ی مزبور در روزگار شاه طهماسب صفوی (984-930ق) به سال 962 توسط شخصی از سادات نوربخش به نام محمد بن ناصرالحق بن سعد الحق بن محمد حسینی کاظمی تألیف شده است.<ref> [https://historylib.com/books/2515 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | اثری که اکنون در صدد معرفی آن هستیم جزئی از یک مجموعه ی خطی متعلق به کتابخانه ی مجلس شورای اسلامی به شماره ی 8867 می باشد. نسخه ی مذکور، مجموعه ی اوراق و رسایل پراکنده ای با کتابتهای مختلف مربوط به سده های دهم تا سیزدهم هجری بوده که به صورت یک جلد کتاب خطی صحافی شده و درسال 1344 هجری شمسی توسط کتابخانه ی مجلس از مرحوم سید محمد مشکوة ابتیاع شده است. هجدهمین جزء از نسخه ی مزبور متضمن رساله ای کوچک موسوم به صحیفه ی جعفری در احوال امامزاده ابوجعفر یزد در پنج صحیفه است. این رساله به خط نسخ تحریری بد و بسیار مغلوط با سطوری متفاوت، در حدود اواخر سده ی دهم یا اوایل سده ی یازدهم هجری استنساخ شده است. استنساخ این نسخه علی رغم آن که ظاهرا بیش از چند دهه با تاریخ تألیف فاصله ندارد، لکن با توجه به دامنه ی اغلاط فراوان آن باید دست کم با دو یا چند واسطه نسبت به نسخه ی اصلی صورت گرفته باشد و یا آن که به دلایلی سهوهای زیادی در استنساخ آن به بار آمده باشد. رساله ی مزبور در روزگار شاه طهماسب صفوی (984-930ق) به سال 962 توسط شخصی از سادات نوربخش به نام محمد بن ناصرالحق بن سعد الحق بن محمد حسینی کاظمی تألیف شده است.<ref> [https://historylib.com/books/2515 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref> | ||