نهضت امام خمینی (دفتر دوم): تفاوت میان نسخه‌ها

نهضت امام خمینی (دفتر دوم) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۳۴

۴ بایت اضافه‌شده ، ۹ فوریه

جز

جایگزینی متن - 'ت های' به 'ت‌های'

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۱۰۶٬۳۳۱

ویرایش

@@ خط ۴۳: / خط ۴۳: @@
 پس از این اتفاقات شاه بر آن شد تا محل تبعید امام را از ترکیه به نجف تغییر دهد. انگیزه شاه برای این تغییر این بود که دست مهره‌های مرموز استعمار و عناصر کوته فکر و عقب مانده حوزه علمیه نجف صدای  حق‌طلبانه امام را برای همیشه خاموش کند و او را نه تنها از صحنه سیاست که از جرگه روحانیت نیز کنار بگذارد و با این پندار خام به تبعید امام از ترکیه به عراق دست زد. پس از ورود امام به عراق و توقف در شهرهای کاظمین، سامرا و کربلا و استقبال چشمگیر علماء و روحانیون و مردم عراق از ایشان از آن شهرها امام به طرف نجف رفتند و با استقبال بی نظیر علماء و مردم آن شهر مواجه شدند.
-هم چنین امام در نخستین سخنرانی خود در نجف که به مناسبت آغاز درس ایراد فرمودند، در آغاز با چند دعا خطر لغوگویی، غافل شدن از خالق مقتدر، سر فرود آوردن در برابر غیر او را هشدار داد و وظیفه خدمتگزاری برای اسلام و مسلمین را گوشزد کرد و به این اشاره فرمود که پیامبر اسلام در محیطی که با او مخالف بودند قیام کرد و با تکیه بر این مطلب لزوم مبارزه با ابرقدرت ها و مجاهدت برای صیانت از اسلام را هر چند در محیطی که همه با آن مخالف باشند خاطرنشان کرد. در ادامه تز استعماری تفکیک دین از سیاست را مردود شمرد و کوشید که یأس و عقده خود  کم‌بینی در ملت های اسلامی و زمامداران آنان را که بر اثر تبلیغات سوء استعمارگران پدید آمده بود بزداید. روحانیون قم به دلیل فشارهای وارده از سوی رژیم شاه و تبعید امام به نجف بر آن شدند تا از قم به سوی نجف کوچ کنند، اما امام از ایشان خواست تا سنگر مبارزه در ایران را خالی نکنند.
+هم چنین امام در نخستین سخنرانی خود در نجف که به مناسبت آغاز درس ایراد فرمودند، در آغاز با چند دعا خطر لغوگویی، غافل شدن از خالق مقتدر، سر فرود آوردن در برابر غیر او را هشدار داد و وظیفه خدمتگزاری برای اسلام و مسلمین را گوشزد کرد و به این اشاره فرمود که پیامبر اسلام در محیطی که با او مخالف بودند قیام کرد و با تکیه بر این مطلب لزوم مبارزه با ابرقدرت ها و مجاهدت برای صیانت از اسلام را هر چند در محیطی که همه با آن مخالف باشند خاطرنشان کرد. در ادامه تز استعماری تفکیک دین از سیاست را مردود شمرد و کوشید که یأس و عقده خود  کم‌بینی در ملت‌های اسلامی و زمامداران آنان را که بر اثر تبلیغات سوء استعمارگران پدید آمده بود بزداید. روحانیون قم به دلیل فشارهای وارده از سوی رژیم شاه و تبعید امام به نجف بر آن شدند تا از قم به سوی نجف کوچ کنند، اما امام از ایشان خواست تا سنگر مبارزه در ایران را خالی نکنند.
 در تاریخ 4/3/43 قانون حمایت خانواده برای اولین بار مطرح شد که در آن تساوی حقوق زن و مرد در ارث و منع جواز عقد موقت و تعدد زوجات آورده شده است. این قانون در 11 اسفند 1345 تقدیم به مجلس شد، پس از چند روز دولت لایحه تشکیل مجلس مؤسسان را تقدیم مجلس کرد. با تقدیم این دو لایحه ضد اسلامی موجی از خشم و نگرانی در میان مردم پدید آمد. علماء در  نشستهایی مبارزه با این دو لایحه را لازم می دانستند. اما امام در دیدار با آقای [[منتظری، حسینعلی|منتظری]] تأکید کرد که باید هدف اصلی مبارزه سرنگونی رژیم شاه باشد و اگر مبارزه با این دو لایحه به عنوان یک اصل مطرح شود به طور غیر مستقیم به رسمیت شناختن رژیم شاه و انحراف از مسیر نهضت است.
@@ خط ۴۹: / خط ۴۹: @@
 امام نخستین اعلامیه خود را از تبعیدگاه در تاریخ 4 اردیبهشت 46 خطاب به حوزه‌های علمیه صادر کرد و در آن روحانیون و ملت را به پایداری و بردباری توصیه کرد و راه هر گونه  سهل‌انگاری و سازش‌کاری را بست و به آنان هشدار داد که جز راه مقاومت و ایثار راهی باقی نمانده است.
-اشغالگران صهیونیسم به منظور در هم شکستن مقاومت رهبر پایدار عرب، جمال عبدالناصر در تاریخ 6 خرداد 46 سرزمین های عربی را به اشغال خود درآوردند. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] که  هیچگاه از یاد فلسطین اشغالی غافل نبودند و همواره ملت های مسلمان را به مبارزه و نبرد همه جانبه علیه صهیونیسم فرا  میخواند، در آن مقطع نیز طی اعلامیه ای بار دیگر ملت اسلام را به اتحاد و نبرد سرنوشت ساز برای ریشه کن ساختن صهیونیسم و آزادی فلسطین فراخواند. رژیم شاه به عنوان نخستین واکنش در برابر حرکت امام از تبعیدگاه نجف در روز 7 شهریور 46 مدرسه فیضیه و دارالشفاء را اشغال کرد. به دنبال این اشغال روحانیون قم و تهران و دیگر  شهرستانها به اعتراض و اعتصاب دست زدند. امام در ملاقات با روحانیون نجف در تاریخ 17شهریور سال 46 از هم دردی آنان با روحانیون مظلوم و ملت ستمدیده ایران تشکر کرد.
+اشغالگران صهیونیسم به منظور در هم شکستن مقاومت رهبر پایدار عرب، جمال عبدالناصر در تاریخ 6 خرداد 46 سرزمین های عربی را به اشغال خود درآوردند. [[موسوی خمینی، سید روح‌الله|امام خمینی]] که  هیچگاه از یاد فلسطین اشغالی غافل نبودند و همواره ملت‌های مسلمان را به مبارزه و نبرد همه جانبه علیه صهیونیسم فرا  میخواند، در آن مقطع نیز طی اعلامیه ای بار دیگر ملت اسلام را به اتحاد و نبرد سرنوشت ساز برای ریشه کن ساختن صهیونیسم و آزادی فلسطین فراخواند. رژیم شاه به عنوان نخستین واکنش در برابر حرکت امام از تبعیدگاه نجف در روز 7 شهریور 46 مدرسه فیضیه و دارالشفاء را اشغال کرد. به دنبال این اشغال روحانیون قم و تهران و دیگر  شهرستانها به اعتراض و اعتصاب دست زدند. امام در ملاقات با روحانیون نجف در تاریخ 17شهریور سال 46 از هم دردی آنان با روحانیون مظلوم و ملت ستمدیده ایران تشکر کرد.
 شاه به منظور جبران ناکامی های خود هر روز جشنی برگزار  میکرد که یکی از آنها جشن تاجگذاری بود که یک ماه ادامه داشت. مجاهدان روحانی طی اعلامیه ای تحت عنوان عزایی به نام جشن علیه مراسم تاجگذاری شاه به پا خاستند.