۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
}} | }} | ||
'''نظامالدین بن عبدالشکورِ عمری (فاروقیِ) تَهانیسَری بلخی'''(د 1024 یا 1036ق/1615 یا 1627م)، برادرزاده، داماد و جانشینِ [[جلالالدین تهانیسری]] و از مشایخ چشتیۀ صابریه. | |||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
==جانشین طریقتی== | ==جانشین طریقتی== | ||
مهمترین جانشین وی نیز، خواجه ابوسعید گنگوهی بود. | مهمترین جانشین وی نیز، خواجه [[ابوسعید گنگوهی]] بود. | ||
==آرای عرفانی== | ==آرای عرفانی== | ||
تهانیسری اهل شعر و سماع، و آگاه از علوم غریبه بود و در تربیت مریدان مهارت داشت. وی حنفیمذهب و وابسته به طریقۀ چشتیِ صابری بود، اما مشرب خاصِ خود را داشت. نظامالدین در تصوف پیرو طریق عشق بود و این امر از شرحهایی که بر سوانح غزالی و لمعات عراقی نوشته است، آشکار میشود. به علاوه، نظامالدین از معتقدان به وحدت وجود بود و این موضوع، صوفی مشهور معاصر او، احمد سرهندی را که از قائلان به وحدت شهود و مخالفان وحدت وجود بود، به واکنش واداشت، تا آنجا که در چند نامۀ خود به نظامالدین، ضمن انتقاد از برخی رفتارها و آداب پیروان او، کوشید تا به زعم خود شبهات موجود را برطرف کند و موضع نظامالدین را اصلاح نماید. متأسفانه دربارۀ پاسخهای احتمالی نظامالدین به این نامهها شواهدی در منابع یافت نمیشود. | تهانیسری اهل شعر و سماع، و آگاه از علوم غریبه بود و در تربیت مریدان مهارت داشت. وی حنفیمذهب و وابسته به طریقۀ چشتیِ صابری بود، اما مشرب خاصِ خود را داشت. نظامالدین در تصوف پیرو طریق عشق بود و این امر از شرحهایی که بر [[سوانح غزالی]] و [[لمعات (مصحح خواجوی)|لمعات عراقی]] نوشته است، آشکار میشود. به علاوه، نظامالدین از معتقدان به وحدت وجود بود و این موضوع، صوفی مشهور معاصر او، احمد سرهندی را که از قائلان به وحدت شهود و مخالفان وحدت وجود بود، به واکنش واداشت، تا آنجا که در چند نامۀ خود به نظامالدین، ضمن انتقاد از برخی رفتارها و آداب پیروان او، کوشید تا به زعم خود شبهات موجود را برطرف کند و موضع نظامالدین را اصلاح نماید. متأسفانه دربارۀ پاسخهای احتمالی نظامالدین به این نامهها شواهدی در منابع یافت نمیشود. | ||
==وفات== | ==وفات== | ||
خط ۱۲۴: | خط ۱۲۴: | ||
#رسالۀ مظاهر، که به نثر آمیخته به نظم و دربارۀ عالم و مراتب پنجگانۀ ظهور است. | #رسالۀ مظاهر، که به نثر آمیخته به نظم و دربارۀ عالم و مراتب پنجگانۀ ظهور است. | ||
#رسالۀ شرح ایاکم و الأمردان، در شرح حدیثی که وی از پیامبر(ص) میداند<ref>حسین خندقآبادی، ج 16، ص448-449</ref> | #رسالۀ شرح ایاکم و الأمردان، در شرح حدیثی که وی از پیامبر(ص) میداند<ref>حسین خندقآبادی، ج 16، ص448-449</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
خندقآبادی، حسین، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378 | خندقآبادی، حسین، دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، زیر نظر کاظم موسوی بجنوردی، تهران مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، چاپ اول، سال چاپ 1378 | ||
==وابستهها== | ==وابستهها== |